A GUY FROM THE BOOK OF FICTION

CHAPTER 53

Chapter 53: Shocking revelations

"We'll going to escape this room. We need to carry ourselves lightly so that we can't make a noise. Make sure to follow me okay?" Elizabeth whispered in my ears.

Parehas na kaming malaya mula sa pagkakagapos. Nahirapan pa akong kalasin ang tali kanina sa mga kamay niya dahil sa sobrang higpit.

"Paano naman kung may makakasalubong tayo mamaya?! Baka hindi na tayo magtatagal at mamatay lang naman din. Ano pang silbi ng pag takas? Dito nalang tayo! Kung maghihirap lang naman at mamatay mas mabuti ng mag-antay." bulong ko sa kanya at napangiwi ako nang kinurot niya ako sa tagiliran.

"How dare you to say that negative thoughts of yours in front of me?! Excuse me! I will make sure to figth back even if I die! It's better to die fighting back than doing nothing gosh!" maarteng wika niya na ikinataas pa ng mga mata niya.

"Mapapagod lang tayo! Marami sila dyan!" walang sigla kong sabi.

*paaaakkk!*

Hinampas niya ako sa ulo at sobrang sakit nun ah?! Parang hindi babae kung makapanakit sa magandang katulad ko. Char hahah!

"Do you want to escape from this place or not?! Because if you don't want to... I'll leave you here!"

Nakanguso akong kumapit sa braso niya. Nakakahiya man dahil mas matapang pa siya sa akin.

'Syempre may kapangyarihan eh!'

"Syempre! Sino ba namang may gustong mamatay? Tinatanong pa ba yan?" sarkastikong ani ko.

"If you want to escape and survive you need to be mentally and pyshically strong. Have courage and endurace and I assure you everything is going to be okay." aniya.

Ngumiti ako sa kanya at mas hinigpitan ang mga kapit.

"Yeah. You may say I'm a negative thinker but deep inside I'm a positive one. I'm just tired to fight considering the fact that everyone has magic. But I'm totally agree with you. It's better if we do something to find our way out of this fuck place."

We exchange devilish smirk and holding our hands more tightly.

"They may play dirty but we'll play much dirtier than them. Let's go!"

Dahan-dahan niyang binuksan ang siradora ng pintuan at dumungaw upang magmasid. siguro mayroong mga nakabantay kaya kinuha niya ang kamay niyang hinahawakan ko. 

"Eekk!"

Ilang segundo lang...

"LETCHON HAHA!" natatawang bulong ko sa kanya. Siniko pa talaga ako!

Nagsisisi tuloy ako. Paano ba naman kase eh tinamaan ang maliit kong boobs! Ay char medyo malaki nalang hahah!

"Huwag ka ngang maingay baka gawin din kitang lecthon tignan mo lang!"

"Huwag naman! Matagal pa ba yan?! Masyadong madilim eh!"

Wala na akong ginagawa kundi ang magpabigat nalang palagi. Bukod sa gutom na nga ako, nakakapagod pa talaga.

'Akala mo naman nakipagbakbakan eh no? Nakakahiya naman haha!'

Matapos ang sampung taon, sa wakas naka labas na rin kami sa kwarto ngunit sakto na namang may makakasalubong kami kaya bumalik kami sa loob.

"Bad timing amputek!" pamamaktol ko.

Hindi umiimik si Elizabeth. Sinigurado niyang maging alerto kaya nakikigawa din ako. Inaangat niya ang kanyang kamay at tsaka tumingin sa akin.