The Vagabond Princess [Wainwright Series 1]

VAGABOND 26: Codhille's Hollow Heart

CODHILLE

"Codhille, sa tingin ko isa sa mga pirata si Khanarie," Heming concluded after the investigation he performed days ago.

Tumitig ako sa paa ko at tumango. "Siguro nga. Alamin mo pa kung ano mayroon sa mga pirata na 'yan, Hemington. Baka sakaling mahanap na natin si Khanarie sa hinaharap."

"Masusunod." Iniwan na ako ni Hemington sa kwarto ko at napasapo ako sa aking mukha.

Khanarie as part of the rumored pirates sailing from the Southwest? Maaaring siya, maaari ding hindi. Walang kasiguraduhan kaya hindi rin ako magsasalita ng patapos kung siya nga ba talaga iyon.

Besides, she's a vagabond princess. She could be anywhere around the world. Sailing the vast sea as she pleases. Walking through different lands to continue her ventures. It is limitless.

May tumunog naman sa tabi ko at tiningnan ko iyon. Ngayon ko ulit napansin na mayroon pala akong cellphone. I had tons of missed calls and I don't know how this happened. Magkakaiba 'yung araw kung kailan ito tumatawag. Staying at the Wainwright Palace taught me about not using technology too much. I can't remember how to use this again. Argh! I wish Kohlen was here. He knows what to do.

Ibababa ko na sana 'yung cellphone nang may tumawag muli. Nag-alangan akong sagutin ito dahil hindi ko kilala kung galing kanino itong numero. Pero pinindot ko pa rin ang call button.

"Hello?" Sagot ko sa tawag.

Ang naririnig ko sa kabilang linya ay ang hampas ng alon.

Sino 'to? Bakit siya tumatawag sa akin na nasa dagat?

"What are you doing there? Get some rest! Ako magbabantay ngayon kasama si—Are you using a cellphone? When did you get one?"

Lumakas ang kabog ng puso ko. Ang tagal ko na hindi naririnig ang boses niya. Maawtoridad at malamig kagaya ng dati.

She is alive.

She is at the sea.

"Khanarie!"

"Oo, saka matagal na 'to sa akin. Bigay ni Haring Howard noong nasa Southern kami."

"Oh, is that so?"

"Baby, ilang beses mo na ako nahuling gumagamit nito! Hahahaha! Ngayon ka pa magtataka na may celpphone akong hawak?"

Sagot naman ng kasama niya. May kasama siyang lalaki? Are they in a relationship?

"Do I? Anyways, ano naman 'yang ginagawa mo sa cellphone mo? Are you contacting someone?" Tanong ni Khanarie doon sa lalaking kasama niya.

"I'm trying to contact someone. Ang tagal ko na siyang tinatawagan pero hindi niya sinasagot," sagot ng lalaki kay Khanarie.

Hindi muna sumagot si Khanarie ng ilang segundo. "Kung sino man 'yan... don't tell him or her about our location. Hindi pa natin nahahanap ang huling kalaban natin upang malaman ng ibang tao ang paglalakbay natin."

"Noted, Narie!"

"Kapag nahanap natin sila, makakauwi na tayo."

"Sana nga!"

"Gusto ko na tapusin 'to. I want to go back home and rest," malumanay niyang saad.

Para akong nasasaktan sa sinasabi niya. Sa loob ng tatlong taon, parang ang laki ng pinagdaanan niya. Animo'y pagod na ito pero hindi pa rin siya tumitigil. She suffered a lot this past three years. "General..." I whispered.

"I can't believe that I'm saying this, but I miss the Wainwright Palace. I miss everyone we left."

"Ows? You mean you miss a specific someone."