The Vagabond Princess [Wainwright Series 1]

VAGABOND 32: The Unverferths

KHANARIE

"Ate Khana!"

"Khanarie Wainwright... Nagkita na rin tayo."

Whoever this person is, I would surely make her life a living hell after I capture her. A drip of blood from my sister's neck is her last breath.

"Letse ka talagang babae ka!" Nanggagalaiti nitong wika habang pinapasadahan ang hawak nitong espada sa leeg ng aking kapatid. "Dahil sa 'yo, sirang-sira ang buhay namin! Kasalanan mo ang lahat ng ito!"

"Ako pa ni-letse mo?" Umismid ako't tumikla. "Una pa lang nagkanda-letse na ang buhay ninyo nang wala pa akong ginagawa. Kayo mismo sumira sa inyong buhay. Kapatid mo ang sumira sa inyo. Wala akong kinalaman diyan."

"Ang kapal ng mukha mo! Pinatay mo ang kapatid ko! Siya pa rin ba ang sisishin mo?!"

Tinaasan ko ito ng isang kilay. "Walang iba. Si Giancarlo, ang kapatid ninyo, siya nagpasimuno ng lahat ng 'to. Siya ang ugat ng ating walang katapusang alitan." Napadila ako sa ibabang labi ko at pumikit nang mariin.

Ang masalimuot naming nakaraan. Ang pagkamatay ng aming kapatid. Ang pagkasira ng aming relasyon na pamilya. Isa-isang nawawalay at nagsasarili. Kami rin ay nawalan ng direksyon dahil sa kanila.

"Tama ba na patayin ang kapatid ko, Khanarie?!" I open my eyes and saw a drip of blood coming out of my sister's neck.

I could smell the blood from the sliver of the sword that thrust over Viera's skin. The nausea feeling that stir resentment and panic in my stomach. My sister is in danger.

"Tama rin ba na pinatay ng kapatid mo ang kapatid namin? Tama rin ba na pinatay n'yo ang iba pang mga kagaya nating nasa Monarch System?! Tama pa bang ako ang sisihin n'yo sa lahat ng pagkakamali ninyo?!" I inch forward. Shaking the fear that is reflected all over her expression.

"Oo! Kasi ikaw ang ugat ng lahat ng ito! Hindi ang kapatid namin!"

"I am not," I calmly answered back.

"Subukan mo lang na ilabas 'yang glave knife mo kasi ibabaon ko 'tong espada sa leeg ng kapatid mo! Pugot ang kaniyang ulo!"

"Huwag mo rin akong subukan. Mas mabilis ang pagdukot ko sa aking sandata at pagpatay sa iyo," banta ko rito at unti-unting inaabot ang glave ko na nakasukbit sa aking beywang.

"Gagawin ko talaga!" I immediately pulled out my knife when suddenly somebody came out of the shadows. The whisk of the robe covered the moonlight from the window. The room eclipsed for a second. And when the light came out once again, the woman is on her knees touching her wounded body.

"Viera!" I reach out to my sister and pulled her back to my side. I look up to the man who saved my sister. This boy...

"Caiden, run!" Viera shouted.

Before any other moves, I lunged towards him. "Caiden Unverferth."

"Khanarie Wainwright," tawag nito sa akin.

"Hindi ko alam kung ano ang intensyon mo, pero kinailangan mo bang gawin 'yan sa sarili mong kapatid?" He nods. I clutch on his shirt and pulled him closer to me. "Kadugo mo siya, Caiden. Ganoon ba kadali sa pamilya ninyo na pumatay kahit kadugo ninyo?"

"For the sake of my peace, yes. Ayoko na masangkot sa gulong ito. I have nothing against you, Wainwrights. Not anymore." He look towards my back and back to me. "I learned to love one than hate one."

"What do you mean by that?"

"It is easy to kill Liza because she is my stepsister." Tuloy ni Caiden. "I have to save my peace." He look over my shoulders again.