Melez Kız / Karanlık İz

BENİM OLANIN HAYALİNİ BİLE KURAMAZSIN!

İlk dönüşümüm bu kadar acılı değildi. Bu çok farklı bir şeydi. İçimdeki kurt boyun eğmek istiyordu. Ve ben bunu engellemek için elimden geleni yapıyordum. Ama onu yaptığımda canım iki katı  acıyordu.

Karşı koyma yavru kuş.

"Kes şunu bahadır" dedim zar zor bir sesle. Berkay başımda duruyordu. Ve eli ile saçlarımı okşuyordu. Onunda dönüşmesi gerekiyordu. Zaman akıyordu ve o da kendini zor bir şekilde tutuyordu. Bedeni dönüşmek için yalvarsa da o bedenini dinlemiyordu. Berkay titremeye devamında bunu hissetmiştim. Göz ucu ile Gecelere baktığımda onlar dönüşmüşlerdi. Sadece Emre kalmıştı. Onunda son olarak beli kalmıştı.

"Dayan Alara" Berkayın telaşla çıkan sesi ile ona dönmüştüm. Ela gözlerinden hiç eser yoktu.

"D-durdur şunu... Berkay canım çok yanıyor" sesim kesik kesik çıkıyordu.

"Alara karşı koymaya çalışma bu senin canını daha çok yakar." Karşı koymaz isem de onun sürüsünden olacaktım ve ben bunu istemiyorum. Gözlerim dolunaya kaydığında sağ bacağımdan sert bir kırılma sesi duyulmuştu. Avazım çıktığı kadar bağırmıştım. Göz yaşlarımı artık tutamıyordum. Berkay bir yandan göz yaşlarımı silerken bir yandan da Bahadıra sövüyordu.

"Lütfen Alara seni böyle görmeye dayanamıyorum. Lütfen melezcik dayan "

"Karanlık kurdum durdur şu-şunu artık" artık sesim çıkmıyordu. Berkay başını hızla salladı ve "Pekala durduracağım" diyerek kafasını dizlerinden kaldırıp çimenlere yatırdı. Ayakta durmuştu ve bir oraya bir buraya dönüp duruyordu. Sanki bir şey hatırlamaya çalışıyor gibiydi. Berkay siyah dumanlar beliriyordu. Onunda dönüşümü başlıyordu. Artık durduramıyordu.

"Lanet olsun! O büyüyü için kurt boğan lazım. Düşün Berkay. Başka büyü düşün "kısık sesle yeri yumrukluyordu. "Tabii ya" dedi aniden. Dolunayın etkisi ile kendine ait olmayan o kalın ses geri gelmişti.

"Şimdi işin bitti" Hızla gözlerini yerden çekti ve Bahadıra kenetledi. Bahadır dönüşmek için bizi bekliyordu. Kurt tırnakları ve kırmızı gözleri bağımsızlığını ilan etmişti. Bahadırdan acı dolu bir inleme duyduğum zaman gözlerimi Berkaya çevirdim. Etrafındaki siyah dumanlar daha da artmıştı.

Bahadır karnını tutarak yere yığılmıştı. "Ya lanet emrini durdurursun yada ben senin iç organlarını iflas ettiririm."

"A-asla"

"Peki o zaman şimdi şu mideni iflas ettirelim" dedikten sonra tuhaf bir dille bir şeyler mırıldandı. Bahadırdan bu sefer daha çok acı dolu bir ses gelmişti. "Seni son kez uyarıyorum piç kurusu! Durdur şu emri "Berkay'ın sesi daha da yükselmişti." Bir cümlem ile kalbin biter şimdi durdur! " Gözlerim artık bulanık görmeye başlamıştı ve beynimin içinde o fısıltılar gitgide artıyordu.

Karşı koyma

Direnme

Yenemezsin

Benim sürümde olacaksın!

Bahadırla göz göze geldiğimde bir şekilde bana bakıyordu. "Kes şu büyüyü"

"Durdur emri öyle keserim" Berkay'ın boynunda sinirden çıkan damarlarını görebiliyordum. Vücudum tekrar kasılmaya başlamıştı. Bedenim bir ateş gibi cayır cayır yanıyordu. Boğazımdan hırıltıya benzer sesler çıkmaya başlamıştı. Hayır hayır dönüşemem. Onun emri altına giremem! Sol bacağım da artık kırılmıştı.

Bahadırın acı dolu gülmesi kulaklarıma dolmuştu. "Neden emri kesiyim ki. Sonuçta sevgilim. Ve o da benim sürümden olacak "

"O senin sevgilin falan değil! Oyun yaptığınızı anlamadım mı sanıyorsunuz? Bütün konuşmalarını duydum bir kere "Berkay bunu dediğinde Bahadırın kırmızı gözleri büyümüştü. Bahadır tam bir şey söyleyeceği sırada inlemişti. Berkay yine bir büyü yapmıştı.