Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
×♡×
-Jesteś gotowy?.- stanęliśmy przed domem HongJoonga. Pierwszy raz tutaj jestem.
-A ty?.- spojrzał na mnie nie pewnie.
-Tak.- uśmiechnęłam się.
Chłopak otworzył drzwi i weszliśmy do środka. Stanęliśmy w salonie i zaczęliśmy się rozglądać.
-Powinni być w domu.- HongJoong zaczął iść do góry schodami. Ruszyłam za chłopakiem rozglądając się po domu.
Był bogato wystrojony. Salon był bardzo duży i obok wyjścia na taras stał fortepian.
Weszliśmy do jakiegoś pomieszczenia.
HongJoong stanął w bez ruchu. Cały pokój był porozwalany. Chłopak podbiegł do szafki nocnej. Złapał za rozbitą ramkę z zdjęciem...
Kucnęłam przy chłopaku i spojrzałam na zdjęcie. To byli jego rodzice.
-Czyli jednak wróciłeś!. Wiedziałem...- usłyszałam męski głos i osłupiałam.
Usłyszałam tylko świst paska i osłoniłam HongJoonga plecami.
Krzyknęłam raz z bólu, drugi, trzeci. Ten facet nie ma litości. Poczułam coś ostrego na moich plecach.
-Nie!. - usłyszałam krzyk chłopaka i poczułam rozcięcie na łopatce. HongJoong natychmiastowo złapał mnie odciągnął na bok.
-Pożałujesz! Rozumiesz?!. Nienawidzę cię!.- podbiegł do niego i zamachnął się mocno. Mężczyzna dostał mocno w skronie i upadł na ziemię.
Był pijany. HongJoong zaczął go jeszcze szarpać. Usłyszeliśmy kobiecy pisk.
-I co żeś narobił?!. Bierz torbę i wynoś się z tego domu!.- jego ciotka kucnęła przy jego wujku i zaczęła coś do niego mówić i szturchać.
Spojrzałam na chłopaka który wziął torbę i zaczął chować ubrania i niektóre rzeczy. Złapał za jakąś dużą puszkę i wrzucił ją do torby. Zawiesił ją przez ramię i podszedł do mnie.
-Chodź.- pomógł mi wstać i zaczęliśmy wychodzić z jego domu. Złapał jeszcze tylko za kęp kluczy i zamknął drzwi.
-T/I przepraszam. Przepraszam, że dopuściłem do tego żeby on cie zranił. - spojrzał na moje plecy.
-Nie myślmy o tym. Teraz chodźmy do mnie. Nie zostawię cie na łaskę losu.
-Chodź pojedziemy autem. Trzeba ci to opatrzyć. - przytaknęłam tylko i wsiedliśmy do pojazdu.
Zacisnęłam dłonie na końcu spódnicy i próbowałam nie krzyknąć. HongJoong właśnie opatrywał moje plecy. Czułam się strasznie nie komfortowo siedząc przy nim bez koszuli. Oczywiście miałam stanik.
