To be with Strangers

Chapter 4

"Bakit ganyan itsura mo?" bigla tanong nya sa akin nang natulala nanaman ako sa tanong nya. bakit naman kasi ganun yung mga tanungan nya, saan niya ako dadalhin? na akit ko ba sya? magsheshare lang ng mga problema yung kaya kong i-offer not myself!

Pero siguro napansin nya na sobrang confuse at may halong takot na ang itsura ko dahilan para tumawa sya ng bahagya "don't worry I'm not like that shit man who did something bad to you earlier stroll lang ganun I'm more relax when I'm driving"napatungo na lang ako pero 50/50 pa rin yung desisyon ko kung sasama ba ako sa kanya o hindi.

"But if you're not comfortable with it, it's okay I-I understand" sabay hawak sa batok niya, but He seemed to be a good guy at sa itsurang ganito di siguro gagawa ng kasamaan ang amo ng mukha at ang gwapo niya kaya! "I'm coming with you!" medyo na pasigaw pa ako.

"Kasi ang  unfair naman kung di mo shinare yung mga problems mo sa akin e nag open up ako sayo kaya dapat ikaw din at-at tska wala ka namang balak na masama diba?" syempre sinure ko na din no! Di din naman lahat ng mukhang desente e inosente.

Kita mong nagulat pa siya pero ngumisi na lang at napakagat sa labi niya uy! Ano ba wag kang ganyan pa fall ka! Kitang kita ko tuloy kung gaano katalas yung jawline niya at yung adams apple niya nung lumunok siya pero bumalik ako sa katinuan ng may sabihin siya.

"Stop staring at me like I'm a full course meal you badly wanna eat" He offered his hand to help me to go down from where I was seating di ko na sana tatanggapin yun pero medyo mataas nga yung kinauupuan ko kaya tinaggap ko na din.

"Let's go"

Lumabas na nga kami sa chill bar at pumunta na ng parking lot medyo malayo din yung pinagparadahan niya pero nanlaki na lang ang mga mata ko ng makita at marinig ko ang magarang kotseng bumukas isang Bugatti Divo! limited lang ang stocks ng ganito kotse pero isa siya sa nakabili?! Sobrang yaman siguro nito.

Sanay na akong makakita ng mga mamahaling sasakyan pero sobrang naastigan lang ako ngayon sa kotseng nasa harapan ko.

"Kanina lang ako yung tinititigan mo ngayon yung kotse ko na? I'm a bit jealous now" pang aasar niya sa akin.

"Baliw! bakit ka naman magseselos sa kotse?" pagtataka ko "Ha? Di ko gets,at tsaka baka nga marami ka ng nasakay dyan na babae mo eh!" napailing na lang siya at napasampal konti sa mukha niya.

"Just you, even Mia never tried to- wait, why im explaining it to you? Nevermind, just get in the car"

Sumakay na nga ako pero iniisip ko pa din ang mga sinasabi niya magselos ano? at sino yung Mia? Ha? Di ko naman kilala yun, Ewan ba! lasing na ba ako? Never ko pa kasing na experience malasing.

Lagi ko kasing linilimitahan ang sarili ko sa tuwing iinom ako ng alak ayokong gigising ako ng umaga na halos isubsob ko na ang mukha ko sa inidoro at nagtatawag ng uwak dun.

Di ko na alam kung gaano ako kalutang sa byahe namin but when his car stopped to somewhere I don't know and He opened the door for me to get out of his car I was again in shock and speechless because of the great view of citylights.

Parang mga bituin sa langit na ang sarap pagmasdan. Medyo malamig ang hangin dun kaya sinabit niya ang coat niya sa balikat ko sabay bigay na din ng isang can of beer dumaan pala kami sa isang  convenience store di ko man lang napansin yun ginagawa mo Ai?!

But I came back from my senses when he start talking "I think I need to tell you my problems, baka kasi sabihin mo gawagawa lang ako ng dahilan para makasama kita hahaha" inirapan ko na lang siya at ngumiti.

"O sige na, ano ang pinoproblema mo aber" We sat in front of his car "Well typical lang naman my parents doesn't support me on what I want what makes me frustrated, since I was a kid they controlling my life they want this, they want that, do this, do that" dere-deretsong pagsasalita niya.

"They are also the one who chose what course I would take in college, pagdodoctor but I just don't feel it so when they knew it they still the one who decide it napunta ako sa Business which is magagamit ko din naman because we have family business and they want me to run that in the future, gusto kong magalit but I just can't , I always keep on my mind that they are still my parents, iniintindi ko na lang para di na lumaki yung problema, but can they please let me breathe this time?"

You can see in his face how exhausted he is. "I'm tired, kahit ngayon lang pakinggan din naman nila ako or support me in what I want to do" nakatingin lang ako sa kanya nun pero dun ko na realize na kahit kinaiingatan ka na ng lahat dahil mayaman ka e di din pala madali kumplikado din pala. He sighed heavily but he looked at me and smile.

"Naguluhan ka siguro sa problema ko gusto ko lang kasi talaga matupad pangarap ko, pangarap namin. uhm, anyways thank you for listening totoo nga nakakagaan sa pakiramdam" I smiled back at him.

"Sabi ko sayo eh di din kasi maganda kung kinikimkim mo lang yung problema the more na dinadala mo the more na mas bumibigat at di mo na kinakaya, di naman kasi sa lahat ng oras dapat tanggap ka lang ng tanggap ilabas mo din pwede din tayong maging mahina paminsan minsan pero kahit ganun matuto pa rin tayong mas maging malakas tapos resbak ulit"

Sa sobrang daldal ko at akmang titingin ako sa kanya ay magkalapit na pala ang katawan at mukha namin. Di ko alam pero di ako makagalaw nun,pinagpawisan ako ng malamig nang hinawakan niya ang mukha ko at tumitig sa mga mata ko.

"You're too beautiful and such a been  good companion tonight I think I should give you a reward"