Uçurum (DÜZENLENİYOR)

1.2

Media: azra.

Benim hayallerim çok kırıldı, gel ömrümüzde yalan olsun.

•••

Abimler tam 1 haftadır rahatsız ediyorlardı. Onlardan hem korkup hem de korkmuyordum. Annemin ölmediğini yaşadığını söylüyorlardı. Nereden biliceğim ki o kadının annem olacağını? Birini tutmuş annem gibi konuşturmuş olabilirler. Cidden artık yaşamak istemiyorum. Korkuyorum. Acı çekiyorum. Tırsıyorum. Sırtımdaki kemer izleri daha yeni yeni iyileşiyorken yeni kemer izleri biriktirmek istemiyorum!

Bir uçurum kenarına geldim. Kimse fark etmemişti. Hem arasla burada tanışmıştım. Ama  şuan bana iyi geleceğini bilmeme rağmen onu bile istemiyordum. Kalbim acıyordu. Nasıl olurdu böyle bir şey. Annem nasıl yaşıyordu. Küçükken fotoğrafını aldım diye saatlerce dayak Yemiştim..

Şimdi bana videosunu izletmişlerdi.

Onlardan korkmama rağmen karşılarına çıkıp gelmek istemediğimi söylemiştim. Kendimi güçlü biri gibi göstermek istemiştim. Herşeyi unuttuğumu sanmıştım. Yediğim bütün dayakları, onlar tarafından bana yapılan sözlü şiddetleri unuttum sanmıştım.

Unutmadım, Unutamadım.

Herşeyin onlar gelmeden önce ki gibi olmasını isterdim. Neden geldiler 1 ayda olsa mutluydum. Neden gelip benim mutluluğumu bozdular. Ben salak mıyım? Ben korkak mıyım?

Ben hakettim mi bu yaşadıklarımı?

Yanıma birinin oturması ile tırstım. Kapşonu takılıydı ve tanımıyordum. Tam kalkıp gidiyorken kolumdan tutup geri oturttu.

-siz kimsiniz?

Kapşonu'nu açtı ve yüzüme baktı.

Ilgaz?

-bırak kolumu gidiceğim.

Ilgaz: azra lütfen dinle beni. Bir şans ver bize. Köpek gibi pişmanız.

-aklınıza şimdi mi geldim?

Sustu. İçimden bağırarak ağlasam da dışıma bir şey yansıtmadım. Ve sustum.

Ilgaz: pişmanım. Sana vurduğum ellerim kırılsın, sana tekme attığım ayaklarım kopsun. Özür dilerim, çok pişmanım.

-ben böyle olsun istemezdim?

Yüzüme nasıl der gibi baktı.

-ben abilerim beni korur, beni sever sandım. Annemin acısını hissettirmezler sandım. Bana hem abi hem baba hem anne olurlar sandım. Canımı yakmazlar. Mutlu ederler sandım.

Ayağa kalktım.

-ben geçmeyen kemer yaralarıma yeni kemer yaraları açmak istemiyorum.

Ayağa kalktı ve eliyle ağzımı kapattı.

ILGAZ'DAN

Ayağa kalktım elimde olan beni bile kokusundan sarhoş eden şeyi ağzına tuttum. Biraz çırpındıktan sonra kucağıma yığıldı. Herşey onun içindi. Belki bizi bu yaptığımdan dolayı da asla affetmiycekti ama bunu yapmak zorundaydım.

Kucağıma aldım ve Yakınlarda bir yere park ettiğim arabamın arkasına yatırdım. Şimdilik burada tuttuğumuz küçük bir eve getirdim. Abilerim kapıda beni görünce telaşla yanıma geldiler.

Bilmiyorlardı. Sadece konuşup geliceğim sanıyorlardı. Ama ben kendi kardeşime bir zarar daha vermiştim. Kendi odama götürdüm ve yatağa yatırdım.