Uçurum (DÜZENLENİYOR)

özel bölüm2

Her gece o eski Yaradan kan sızar..

•••

Ardadan°

Oturdum uçurumun kenarına, düşündüm sevdiğim kadının mutluluğunu.

Ben gerçekten çok sevmiştim, herşeyden çok.

O gün gelip bana "senin ki sadece hoşlantı, ikimizde birbirimizi sevmiyoruz arda" demişti.

Baya düşünmüştüm, Aras ile mutlu olduğunu görünce de ondan vazgeçmeye çalışmıştım.

Vazgectiğimi, onu unuttuğumu herkese kanıtlamış olsam da kendime kanıtlayamadım.

Hâlâ onu delice seviyorum,

İmkansız aşk öyle kavuşamayanlara değil, sevdiğinin mutluluğunu izleyenlere denir. Sevdiği insanın bir başka insan ile mutlu olmasına denir imkansız aşk.

Onun hikayesinin sonu mutlu bitmişti,

Ayşe ile karan vardı. Hep yanında olan aras yani sevdiği adam.

Benim Hikayem neden mutlu bitmedi.

Neden benim yanımda destek vericek bir insan bile yoktu.

Bir de onlara dost diyoruz.

İsimleri dost, işleri mutlu Günlerimiz de yanımızda olmak.

Zaten kim kötü günümüz de yanımızda olmak istesin ki?

Yanıma oturan kişi ile göz yaşlarımı silip bakışlarımı yanıma çevirdim.

-kimsiniz?

Yüzünü bana dönünce Burçak olduğunu anladım.

Burçak: benim arda, Burçak.

Önüme döndüm. Yine bulmuştu beni.

Arkadan gelen ses ile arkamı döndüm. Reyhan gelmişti. Reyhan benim kızımdı. Annemin zoru ile bir kadın ile evlenmiştim. Azrayı sevdiğimi biliyor ve birşey demiyordu. Saygı duyuyordu. Doğumda vefat etmişti. Reyhan annesini hiç tanımıyordu.

Resimler ile, olmayan kokusu ile idare ediyordu.

Reyhan: baba?

Ayağa kalkıp elini tuttum.

-arabaya bin geliyorum kızım.

Arabaya bindi son kez burçağa baktım. Dolu gözleri ile beni izliyordu. Onunla daha fazla uğraşmadan arabaya binip reyhan'a döndüm.

-ne işin var senin burada?

Reyhan: baba sevdiğin insan seni sevmeyip başkasını sevse ne yaparsın?

Gözlerinin içine bakınca bu bakışların aşık olduğunu anladım.

-sevdiğim insan beni sevmeyip başkasını sevse ben birşey yapamam reyhan. O onun ile mutluysa sende kabul edip yoluna bakmalısın.

Bunları söylerken arabayı çalıştırıp hareket etmiştim.

-emniyet kemerini tak kızım.

Emniyet kemerini takıp arkasına yaslandı.

Reyhan: Azra ablayı sevdiğini biliyorum. Hani derler ya yanında ki ile yaşlanır aklındaki ile ölürsün. Annem ile yaşlanamadın ama Azra abla ile Ölebilirsin baba.

Ona baktım gözlerini kapatmış öylece duruyordu.

Cevap vermedim.

Reyhan: annemi hiç mi sevmedin baba?

Yine yüzüne baktım bu sefer gözleri açık dümdüz karşıya bakıyordu.

-sevdim kızım. Anneni sevdim, seni verdi bana.

Reyhan: ama beni verip gitti. Kalabilirdi bizimle.

-Özür dilerim kızım.

Arabayı otoparka park edip eve çıktık. Arabadan beri hiç konuşmuyor sürekli uzaklara dalıyordu.

Reyhan: iyi geceler baba.

Ayağa kalkıp üst kata odasına çıktı. Banyoya gidip yere çöktüm.

Bunları yaşadığım için hayattan nefret ettim.

Kızıma bunları yaşattığım için kendimden nefret ettim.

Karımı sevemediğim için kendimden nefret ettim.

Azrayı unutamadığım için kendimden nefret ettim.

Kendimden hep nefret ettim.

Soğuk ve boş banyoda hıçkırıklarım yankılanırken kapı açıldı ve biri yanıma oturdu. Ellerimi yüzümden çekip yanıma oturan kişiyi çözmeye çalıştım.

Gözlerimi kapatıp açınca reyhan boynuma sarılıp kafasını omzuma koydu.

Reyhan: bu hayat senden ne istiyor baba?

-bende bilmiyorum kızım.

•••

•bu hikaye de yanan arda oldu.

•özel bölüm iki ve sondu

•belki ardayı merak edersiniz diye yazdım.

•sizleri seviyorum sağlıkla kalın.