KISIR DÖNGÜ • malik

10/43

Kötü şeylerin habercisi olduğunu düşündüğüm gri gökyüzü, okul yolunda yalnız yürüyen bir ben ve dakikalardır arkamdan gelen adım sesleri.

Takip ediliyordum.

Midemin kasılmasına sebep olan yakıcı bir his, belli belirsiz bir ağlama isteği.

Böyle bir gün yaşanmamıştı hiç. Yaşanmadığını biliyordum.

Bilinmezliğin getirdiği boğucu huzursuzluk ve yüreğimi sıkan bir el.

Hayat bir sirkülasyondan ibaretti ama kaderi değiştirmek mümkün müydü? Birbiri ardına dizilmiş saniyeler akıp giderken ben olduğum yerde kalabilir miydim?

Kadere inanırdım. Başımıza gelenlerin tesadüf olması fikri bana kendimi çaresiz hissettirirdi ve yaşamımızdaki her olay birbiri ardınca sıralanmış domino taşları gibiydi. Bu olaylardan birinde meydana gelen önemsiz olarak adlandırdığımız bir değişiklik bile domino taşlarının yönünü saptırıp kader çizgimizde yürüyen bizi eskisinden başka bir yola sokar mıydı?

Bir döngü içindeydik ve evrende bulunan her canlının arasında farkında dahi olmadığımız bir etkileşim vardı. Kargaşanın içerisinde kapana kısılmıştık ancak aynı zamanda inanılmaz bir düzenin içinde birleşiyorduk. Her şey birbirine bağlıydı ve sebep olduğumuz küçük bir değişiklik belki de daha büyüklerine kapı aralıyordu.

Zamanda geriye dönüşümden sonra yaptığım tek bir farklı hareket her şeyin kökten değişmesine sebebiyet vermiş olabilir miydi?

Öyle görünüyordu.

Attığımız her adımın bizi farklı bir sona götürdüğünü görebiliyordum artık. Ve bu beni ürkütüyordu.

Hızlı adımlarla köşeyi dönüp lanet ara sokaklardan çıktığım zaman birkaç insan görebilmiş olmanın getirdiği rahatlamayla yüreğimi saran sis yavaşça dağılmaya başladı.

İhtiyacım vardı;
         bir şeye,
     birisine.

"Senden iyi edebiyatçı olur aslında." diyen Bay Obdrova'nın sesini işittiğimde sinirle dişlerimi sıktım.

Ben korkudan ölürken ses seda yoktu ama iş dalga geçmeye gelince boşboğazlık etmeyi çok iyi biliyordu. Bu heriften kurtulmak için beynimi aldıracaktım en sonunda!

"Bence sorun olmaz," diye karşılık verdi umursamazca, "zaten pek kullanmıyorsun."

İç sesimin somut bir varlığı olsa muhtemelen ona kafa atardım.