[END] Kookv - Love Of Mafia

Chapter 17 : ไม่ใช่ตัวขัดดอก

หลายวันมานี้มาเฟียรู้สึกสับสนวุ่นวายใจมาตลอด ที่สำคัญเขาหลบหน้าภาคินมาหลายวันแล้วด้วย ไม่ใช่อะไรเห็นแล้วใจเต้นแรงทุกที เขาแค่กลัวว่าความรู้สึกบ้าๆที่ไม่อยากให้เกิดขึ้นมันจะหวนกลับมาเล่นงานเขาเอง

ถ้าเป็นแบบนี้แย่แน่ๆ

ส่วนภาคินรายนั้นก็ไม่ได้เส้าสี้อะไรเขามากนัก ก็ยังคงเป็นปกติทุกวันตามฉบับของคนนิ่งๆจะง้างปากทีก็ต่อเมื่อมันถามนั่นแหละ หรือไม่ก็ตอนเขามีท่าทางมีพิรุธ หึ

“ไปแต่งตัว”

นั่งคิดอะไรเพลินๆอยู่ๆเสียงทุ้มก็ดังขึ้นทางด้านหลัง มาเฟียหันขวับไปมองพร้อมทั้งขมวดคิ้วไม่เข้าใจ

“แต่งตัวอะไร? จะพาผมไปไหน?”

มาเฟียมองร่างสูงที่อยู่ในสูทสีดำทรงผมถูกเซ็ตเป็นอย่างดีรับกับใบหน้าคมหล่อเหลา ถ้าหากสตรีหญิงใดได้ชายตามองฟันธงเลยว่าพวกเธอต้องมองตาค้างแน่ๆ ...แล้วนี่เขาจะไปสนใจเรื่องความหล่อของมันทำไมวะ?!

“ออกงาน”
“ออกงาน? งานอะไรอ่ะ ไม่ไปหรอกขี้เกียจสร้างภาพ คุณไปเหอะ”

เขาว่าพลางนั่งกอดอกอย่างเด็กเอาแต่ใจ ภาคินมองคนเด็กกว่าอย่างเอือมระอา เขาเองก็ไม่อยากบังคับอะไรมาเฟียมากนักหรอก เพราะแค่เอามาอยู่กับตัวเองอีกคนก็เคืองเขาจะตายอยู่แล้ว

“ไม่อยากเจอพ่อแม่หรือไง?”

จบประโยคมาเฟียก็หันขวับมามองร่างสูงทันที ก่อนจะผุดลุกขึ้นยืนแล้วถามเพื่อความแน่ใจอีกครั้ง

“พ่อกับแม่กลับมาเหรอ?”
“อืม กลับมาร่วมงานน่ะ”
“แล้ว ... ทำไมพวกเขา ไม่โทรมาบอกผมอ่ะ”

สีหน้ามาเฟียแสดงได้ชัดเจนว่าไม่เข้าใจและน้อยใจไปในเวลาเดียวกัน จนภาคินอดเห็นใจไม่ได้ ความจริงแล้วเหตุผลที่เขาเอามาเฟียมาอยู่ด้วยแน่นอนว่าไม่ได้แค่ชอบ แต่มันยังมีอีกหลายเรื่องที่เด็กคนนี้ไม่ควรอยู่คนเดียวในบ้านหลังนั้น