[END] Kookv - Love Of Mafia

Chapter 18 : วุ่นวายไม่จบไม่สิ้น

หลังจากมาตินกลับไปร่างสูงก็ขึ้นมาบนห้อง เปิดประตูเข้ามาก็เห็นมาเฟียนั่งขัดสมาธิก้มหน้าอยู่ปลายเตียง ผมหน้าม้าลงมาปรกตาแทบจะไม่เห็นตากลมโต คนเด็กกว่าเงยหน้ามองร่างสูงนิ่งๆโดยไม่ได้เอ่ยทักอะไรออกไป

"ทำไมไปนั่งตรงนั้น"
"...."

ร่างสูงเอ่ยถามขณะสาวเท้าเดินเข้ามาใกล้ มาเฟียเลือกที่จะไม่ตอบซ้ำยังเบือนหน้าหนีไปทางอื่นอย่างถือดี จะให้พูดได้ไงก็มันมัวแต่เก็บความลับบ้าบออะไรก็ไม่รู้ ทั้งมันทั้งพ่อของเขาพอๆกันเลย นี่ไม่ใช่แฮร์รี่พอตเตอร์นะที่จะท่องโรงเรียนตามหาคำตอบน่ะ

"ไม่มีปากหรือไง?"
"ยุ่ง!"

เจ้าตัวหันไปมองเจ้าของห้องตาขวางก่อนจะเบือนหน้ากลับไปมองทางอื่นต่อ ภาคินเผยสีหน้าอ่อนใจก่อนจะนั่งลงข้างๆเจ้าเด็กดื้อ มาเฟียขยับถอยห่างเล็กน้อยเหมือนไม่อยากอยู่ใกล้เท่าไหร่

อันที่จริงกลิ่นตัวภาคินทำเขาใจสั่นต่างหาก ใจสั่นจนหน้ายุ่งไปหมดแล้วเนี่ย!

"ยังไม่ได้กินอะไรใช่ไหม?"
"ไม่หิว"
"อยากตายไวรึไง"
"ตายก็ดีดิ จะไม่ได้ต้องมีเจอเรื่องบ้าๆแบบนี้"
"ถ้านายหัดใจเย็นสักหน่อยมันจะดีมากนะ มัวแต่ใจร้อนวู่วามมันจะได้อะไรขึ้นมา"

ภาคินว่าเสียงเรียบนั่นทำให้มาเฟียหันมามองตาขวางอีกรอบ ใบหน้าหวานยุ่งเหยิงจนน่าหยิกน่าแกล้งกว่าเดิม ภาคินหลุดยิ้มมุมปากให้เห็นทำเอามาเฟียชะงักค้างไปชั่วขณะ

"มะ ไม่รู้ ถอยไปเลยไม่ต้องมายุ่ง"

ว่าแล้วก็หันหลังให้อีกฝ่ายพลางชันเขาทั้งสองข้างแล้วกอดตัวเองไว้ ภาคินอดไม่ได้ที่จะเอื้อมมือไปขยี้ผมอีกฝ่ายให้ฟูจนอีกคนโวยวายลั่น

หึ จะทำให้เด็กนี่กลับมาเป็นเด็กขี้โวยวายได้มันไม่ยากหรอก

"จะออกไปข้างนอก อยากไปไหม?"
"...ไปไหน?"

เด็กขี้โวยวายถามเสียงห้วน ในใจก็เต้นแรงไม่หยุด ยิ่งภาคินมาทำแบบนี้อีก นับวันความรู้สึกมันยิ่งชัดขึ้นจนน่ากลัว ไม่ๆ จะเป็นแบบนั้นไม่ได้เด็ดขาด ห้ามใจไว้สิวะไอ้มาเฟีย!!