Chapter 5 : มาเฟียหนี

720 15 10
                                    

(คำเตือน: เรื่องนี้มีคำหยาบนะคะ)










การที่จะคิดหนีจากคนมีอิทธิพลอย่างนายภาคิน รัตนวรวงค์ ที่มีบอดี้การ์ดรายล้อมเต็มไปหมดให้พ้นได้นั้นต้องคิดการให้ดีๆ ทุกอย่างต้องรอบคอบ มาเฟียกวาดตามองเหล่าบอดี้การ์ดที่เดินไปเดินมาภายในบ้าน

ตอนแรกเขาก็แอบทึ่งอยู่หรอกว่าบ้านมาเฟียผู้ทรงอิทธิพลมันต้องมีคนยืนเฝ้ารอบบ้านขนาดนี้เลยหรอ? แต่ตอนนี้เขาอยากจะตะโกนออกมาให้ดังๆว่า พวกมึงไม่เหนื่อยกันบ้างไง๊? เดินไปเดินมาอยู่ทั้งวันเนี่ย!! ไปพักบ้างเถอะกูจะหนี!!!

ใบหน้าหวานชักสีหน้าหงุดหงิดจนร่างสูงที่นั่งทำงานอยู่อีกฝั่งโซฟาเลิกคิ้วสงสัย วันนี้เขารู้สึกว่ามาเฟียแปลกไป ใช่ อาการดูลุกลี้ลุกลนแปลกๆ เหมือนคนไปทำอะไรผิดๆมา

“เป็นอะไร?”

เสียงทุ้มของร่างสูงดังขึ้นพาให้มาเฟียสะดุ้งเบาๆ ก่อนจะหันกลับมายิ้มแหย่ๆให้แล้วส่ายหน้าปฏิเสธ นี่ไง! เขาถึงว่ามันแปลก ปกติจะเถียงกลับมาทันควันเลยนะ เด็กนี่คิดอะไรอยู่? ต้องมีอะไรแน่ๆอาการนี้มันเป็นมาตั้งแต่เขากลับมาจากทำงานแล้ว

“เอ่อ งั้นผม ขึ้นไปนอนก่อนนะ ง่วงนอนมากเลย”

ว่าแล้วก็ลุกขึ้นเตรียมเดินออกจากห้องนั่งเล่น แต่เท้ากลับชะงักแล้วเอ่ยกับร่างสูงว่า

“คุณเองก็ รีบขึ้นมานะ”

มาเฟียเดินออกไปแล้ว แต่ภาคินยังคงขมวดคิ้วมองไปทางที่อีกคนออกไปเมื่อกี้ มันผิดปกติจริงๆนั่นแหละ เขาไม่มีทางเชื่อว่าเด็กหัวแข็งอย่างมาเฟียจะมาทำตัวดีๆกับเขาง่ายๆ เมื่อเช้ายังทำเสียงขู่ฟ่อๆอยู่เลย

ลางสังหรณ์ของเขามันผุดขึ้นมาว่าต้องมีอะไรเกิดขึ้นแน่ๆ คนอย่างเขาไม่เคยไว้ใจใคร ถึงเขาจะพาอีกคนมาอยู่ที่นี่เพราะว่าชอบแต่ไม่ได้หมายความว่าเขาจะวางใจอีกคนได้

[END] Kookv - Love Of MafiaDonde viven las historias. Descúbrelo ahora