ทันทีที่กลับมาถึงกรุงเทพฯมาเฟียก็แทบจะถลาไปหาเจมส์ประเดี๋ยวนั้น แต่โดนภาคินห้ามไว้ก่อน คนเด็กกว่าก็โวยวายจะไปหาเพื่อนให้ได้ ลำบากภาคินต้องสั่งให้ดินพาไปอีก ส่วนตัวเองก็เข้าไปจัดการเคลียร์งานในบริษัท ทั้งๆที่แผลยังไม่หายดี
“อันนี้เป็นใบเบิกของจากทางฮ่องกงครับ”
เมฆส่งแฟ้มเอกสารมาให้ภาคิน ทันทีที่ร่างสูงนั่งลงบนเก้าอี้ทำงาน มือหนารับมาเปิดดูก่อนจะพยักหน้าแล้วเงยสบตากับเมฆ
“คงต้องวานให้มึงไปจัดการแล้วล่ะ”
“ได้ครับคุณภาคิน”เมฆรับคำอย่างไม่ลังเลเพราะเขารู้อยู่ก่อนแล้วว่าภาคินจะไม่ไปที่นั่นหากไม่มีงานสำคัญจริงๆ หรือไม่ทางนั้นประสบปัญหายากที่จะแก้ไข ทุกครั้งร่างสูงก็จะส่งเมฆไปจัดการเสมอ
“เอ่อ ... เมื่อวันก่อนผมลืมรายงานคุณภาคินเลยครับ”
“อะไร?” เขาเลิกคิ้วถามเมฆ
“คุณภากรมาที่บริษัทครับ”จบประโยคภาคินนั่งเงียบไปสักพัก นัยน์ตาคู่คมปรากฏแววที่เมฆเองก็เดาไม่ออกว่าเจ้านายของตัวเองคิดอะไรอยู่
“มึงไปจัดการเรื่องที่ฮ่องกง เดี๋ยวทางนี้กูจัดการเอง”
ภาคินเลือกที่จะไม่สนว่าภากรมาทำอะไรที่นี่ในตอนที่เขาไม่อยู่ แต่จะอะไรก็แล้วแต่ยังไงภากรก็ต้องเจอเขาอยู่ดี เดี๋ยวจะไปหาถึงที่เลย นัยน์ตาคู่คมปรากฏแววอำมหิตวาบผ่าน จนเมฆที่ยืนมองอยู่รู้สึกว่าตัวเองหายใจไม่สะดวกขึ้นมา
“โทรหาไอ้กราฟกับไอ้อิน บอกให้พวกมันจับตามองไอ้คณากรให้ดี”
“ครับคุณภาคิน”เมฆรับคำสั่งอย่างขันแข็ง ขณะที่ในใจก็แอบคิดว่าครั้งนี้ดูเหมือนภาคินจะไม่ยอมอยู่เฉยๆให้ศัตรูลอบกัดฝ่ายเดียวแล้ว เพราะทันทีที่กลับมาถึงเจ้านายของเขาก็เริ่มเข้าสู่โหมดจริงจัง
ภาคินมองแผ่นหลังลูกน้องคนสนิทที่เดินออกไปนิ่งๆ ก่อนจะหันกลับมาเคลียร์งานต่อจนเสร็จ ตาคมเหลือบมองนาฬิกาที่ข้อมือแวบหนึ่งมือหนาวางปากกาบนโต๊ะ แล้วหยิบมือถือขึ้นมาเพื่อติดต่อหาคนเด็กกว่าที่เขาให้ดินพาไปหาเจมส์ตั้งแต่ช่วงบ่ายแล้ว
ČTEŠ
[END] Kookv - Love Of Mafia
Fanfikceใครมันจะไปคิดว่ามาเฟียอย่างเขาจะโดนมาเฟียระดับต้นๆของประเทศหมายปองกันล่ะ แล้วทีนี้มาเฟียจะหนีมาเฟียพ้นได้ยังไง? #มาเฟียรักมาเฟีย (Love of mafia) #คินเฟีย #ภาคินมาเฟีย