Chapter 21 : ไม่มีทองแดงให้เก็บ

389 9 8
                                    







เกาะมังกรตอนแรกมาเฟียคิดว่ามันอยู่ไม่ไกลจากกรุงเทพมากนักอย่างเช่นชลบุรีอะไรพวกนี้ แต่นี่เขาเดินทางข้ามคืนมาแล้ว แล้วมันก็เกือบจะข้ามไปอีกวันนู่นอีกถึงจะถึงที่หมาย แล้วจังหวัดนี้ก็คับคลายคับคลาว่าเขาเองก็เคยมากับภาคินแล้ว มันอยู่ภาคใต้ของไทย.... จังหวัดสตูล

มาเฟียมองท่าเทียบเรือตรงหน้าตาปริบๆรู้สึกเหมือนเดจาวู เขาหันไปหาร่างสูงที่เพิ่งลงมาจากรถด้วยใบหน้าไม่เข้าใจ ไม่เข้าใจว่าทำไมต้องนั่งรถจากกรุงเทพมาสตูล ทั้งๆที่จะนั่งเครื่องบินมาลงที่หาดใหญ่เหมือนคราวที่ลงเกาะหลีเป๊ะก็ได้

“นี่คุณจะไปเกาะหลีเป๊ะหรือเกาะมังกรกันแน่?”
“...เกาะมังกร”

ร่างสูงตอบเสียงเรียบขณะเหล่มองคนเด็กกว่าอย่างนึกเอ็นดู มาเฟียขมวดคิ้วแต่ก็เลือกที่จะไม่พูดอะไรต่อทำเพียงเดินตามหลังภาคินไปเงียบๆ ตอนนี้เป็นเวลาสี่ทุ่มแล้วการจะไปติดต่อซื้อตั๋วเพื่อไปเกาะมังกรที่ท่าเรือคงทำไม่ได้แล้ว

“เกาะมังกรไม่ได้เป็นเกาะที่เป็นแหล่งท่องเที่ยว ไม่ได้ขึ้นอยู่กับอุทยาน เพราะที่นั่นเป็นเกาะส่วนตัว”

ภาคินเอ่ยขึ้นคล้ายล้วงรู้ความคิดของมาเฟีย เขาว่าเด็กคนนี้ต้องคิดอะไรแบบนี้แน่นอน มาเฟียถอนหายใจเบาๆให้กับความรวยของร่างสูงแล้วยังรู้ทันความคิดเขาอีก

“แล้วคุณมาบอกผมทำไม?”
“...ก็เผื่ออยากรู้ ถึงมาตอนกลางวันไปขอซื้อตั๋วที่ท่าเรือเขาก็ไม่มีให้หรอก”

ทั้งสองเดินมาที่ชายหาดซึ่งมีเรือสปีดโบ๊ทจอดรออยู่แล้วหนึ่งลำ ดินกับกราฟเดินไปทักทายคนขับเรืออย่างสนิทสนม

“นายหั้ว!”
“อ่าว! สิง?”

ร่างสูงระบายยิ้มเล็กน้อยส่งให้คนขับเรือที่รูปร่างหน้าตาสมกับเป็นคนใต้ แต่อายุอานามน่าจะราวๆไม่เกินยี่สิบห้าปี มาเฟียมองสิงสลับกับภาคินอย่างไม่เข้าใจนัก ทำไมอยู่ๆภาคินก็นึกจะระบายยิ้มให้ใครก็ทำได้ง่ายๆแบบนี้วะ? อยู่กรุงเทพเห็นทำหน้าตายแทบจะทั้งวัน ยกเว้นตอนพูดกับเขาเท่านั้นแหละ

[END] Kookv - Love Of MafiaDonde viven las historias. Descúbrelo ahora