Chapter 6 : มาเฟียหนีไม่พ้น

1K 16 10
                                    

(คำเตือน: เรื่องนี้มีคำหยาบนะคะ)





“อึ่ก...อื้อ!”

ภาคินเหมือนสลัดคราบนิ่งๆที่ตนมักแสดงให้มาเฟียเห็นหมดไปเลย ราวกับว่าตอนนี้คือตัวตนจริงๆของอีกฝ่ายมากกว่า มาเฟียเพิ่งสัมผัสได้ เพิ่งสัมผัสได้ว่าไม่ควรทำคนๆนี้โกรธหรือหมดความอดทน และเขาควรจะสำนึกมานานแล้ว แต่ความอยากเอาชนะมันค้ำใจอยู่ไง

ภาคินบดขยี้ริมฝีปากมาเฟียจนบวมเจ่อไหนจะเลือดที่ซึมอยู่ในปากอีก แต่ร่างสูงก็ไม่ได้คิดจะละออกกลับกันยังรู้สึกอยากบดขยี้ให้มากกว่านี้ด้วยซ้ำ มือบางก็คอยแต่ผลักดันไหล่หนาให้ผละออกแต่ก็ไม่เป็นผล เพราะภาคินรัดเอวบางของมาเฟียไว้แน่นมากจนแทบจะสิงร่างหนาๆของตัวเองแล้ว

“ฮึก.”

ยอมรับว่าภาคินโกรธมาเฟียมากที่กล้าหนีออกไปอย่างนั้น แต่เขาก็ไปพากลับมาได้ตอนแรกกะจะลงโทษให้กลัวมากกว่าเดิมสักหน่อย แต่พออีกฝ่ายทำเขาเลือดออกสติของเขาก็ขาดทันที

ภาคินเป็นบุคคลหนึ่งที่เห็นเลือดตัวเองออกไม่ได้เขาจะหัวร้อน และไม่ต้องพูดถึงคนที่ทำให้เขาเลือดออกเลย มักจะไม่รอดกลับไปทุกราย แต่กับมาเฟียเขาไม่อยากทำแบบนั้น เพราะเด็กคนนี้ต้องอยู่เคียงข้างเขาไปอีกนาน ไม่หนักหนาหรอกจะเอาให้เดินไม่ได้ไปหลายวันเลยคอยดู

พรึ่บ!

ภาคินดันร่างบางให้ลงไปนอนราบกับเตียงโดยมีเขาตามขึ้นไปคร่อมด้านบนทั้งที่ปากยังไม่ผละออก มาเฟียตัวสั่นอย่างเห็นได้ชัดแรงที่มีไว้ขัดขืนก็เริ่มหมดลงเพราะโดนภาคินใช้มือเล้าโลมตามร่างกายไปทุกส่วน น้ำตาไหลพรากแต่ก็ไม่มีโอกาสได้ร้องขอ เพราะภาคินยังไม่ละจากปากเขาเลย

ไม่รู้จะติดใจอะไรนักหนา ตอนนี้ปากเขาชาไปหมดแล้ว มันแทบจะไม่รู้สึกอะไรแล้วด้วย มาเฟียก็เพิ่งมานึกกลัวภาคินก็ตอนนี้แหละ โหดเถื่อนชิบหาย

[END] Kookv - Love Of MafiaDonde viven las historias. Descúbrelo ahora