Karanlığın Varisi (İçimdeki Karanlık) TAMAMLANDI

Onun Krallığı

Selam!

Sınavlarım daha bitmedi, ama ben size bir bölümle geliyorum, neden atmayayım ki?

Hepinizi çoooooook seviyooooooommmm💓💗💓💗💓💗💓💓💗💓💗💓💗💓💗💓💗💓💗💓💗💓💗💓💗💓💗💓💗💓💓💗💗💓

Müzik hoştuğ gerisi de boştuğ demişler açın bir şey kaybetmezsiniz 😀

İyi okumalar!

Genç kız uçurum kenarında oturuyordu. Saçları rüzgarın etkisiyle uçuşuyordu. Zümrüt yeşili gözleri  bulutları izliyordu.

"Çok güzel değil mi?" diye sordu, yanına yavaşça oturan genç kız. Onun gözleri yakut kırmızısıydı.

Zümrüt yeşili gözler yanında ki kıza kısa bir bakış attı.

"Beni ne zaman bırakmayı düşünüyorsun?" diye sorusuna, soruyla karşılık verdi.

Yakut kırmızı gözler şüpheyle kısılmıştı.

"Daha bir gün bile olmadı. Hemen gitmek istiyorsun!" diyerek inledi. Kızın yanına oturarak ayağını uçurumdan sarkıtı.

Zümrüt gözler yeniden bulutlara bakıyordu.

"Babamı öldürmeyeceğim," dedi kısık bir şekilde.

Yakut gözleri olan kız uçurumdan aşağıya bakıyordu.

"Onun için seni buraya getirmedim," dedi acı bir sesle.

Zümrüt gözlü kız gözlerini yanında kıza çevirdi.

"O zaman, ne diye ruhumu buraya sürükledin?" diye sordu gözlerini uçurumun aşağısına dikerek.

"Sadece, karşılıklı konuşmak istedim." dedi, ama zümrüt gözlü kız yanında ki kızın başka bir şey demek istediğini çok iyi biliyordu.

"Ölmemeye çalışırım." dedi gözlerini yeniden bulutlara çevirerek.

Yanımda ki kız huzursuzca hareketlenmişti.

"Söz vermelisin." dedi yakut gözlerini zümrüt yeşili gözlere sabitleyerek.

Zümrüt gözlü kız iç çekti. Ve, serçe parmağını uzatı. Yakut kırmızısı gözlere sahip kız da serçe parmağını uzatı. İki kız da parmaklarını doladılar. Sonra baş parmaklarını bir birlerine değdirdiler.

"Babam üzerine söz veriyorum!" dedi, zümrüt yeşili gözlere sahip kız.

Yakut kırmızısı gözlere sahip kız sevecence gülümsedi.

"Sözüne güveniyorum."

"-Korkma." Helen'in kulaklarına derin bir erkek sesi gelmişti şimdi. Kulakları hafiften uğulduyordu.

"-Haber vermeliyiz." bu ses Helen'e çok tanıdık gelmişti. Başı çok pis ağrıyordu. Ondan daha acısı ise göğsünde dayanılmaz bir acı vardı.

"-Böyle görmese daha iyi." dedi ilk başta duyduğu ses.

Helen hareket etmeye çalışsada, vücudu sanki donmuş gibiydi.

"-dinlenmeli." dedi aynı ses. "Onu bu hale getiren sizsiniz!" diye bağırdı.

Helen daha net duymaya başladığı sesin Raguel'e ait olduğunu anlamıştı. Ama, Raguel'in burada ne işi vardı.