MY ULTIMATE CRUSH

Chapter 17

Jesh's POV

Nakarating na nga kami sa park kung saan kami mag kikita ni wayne..at ngaun nga naka hawak parin si gian sa kamay ko..ayieee may halong kaba at kilig ang nararamdaman ko ngayon..hahaha nandito na nga kami at nakita ko na nga si wayne..

"Wayne." Tawag ko rito.

"Jesh kamusta kana?"

"Pre matapos mong saktan noon si Jesh tapos ngayon mangangamusta ka?"

"Andito ako para kay jesh kaya kung pwede ba wag kang sumabat."

"Tama na..wayne bakit kaba nandito?"

"Andito ako kasi gusto lang kitang kamustahin."

"Ok naman ako."

"I'm sorry jesh."

"Hoy wag ka ngang mag sorry kung muntik mo ng mapatay si jesh noon ok." Sigaw ni Gian.

"Teka sino kaba ha? Bat kaba nangingi alam ha? Ano kaba niya?"

"Boyfriend niya ako bakit may angal ka ha?"

Inakbayan ako ni gian na ikinagulat ko..at ung ikinagulat ko pa is ung sinabi nyang bf ko sya..sana totoo na lang gian..sana tayo na lang..sana totoo na lang na may tayo..kaso wala eh.

Anong laban ko sa azmiah mo diba..imbes na kiligin ako binalot ako ng lungkot..dahil kapag naiisip ko pa lang na may azmiah na sya..nalulungkot ako at mabilis mawasak ang puso ko..nasa ganun kaming posisyon ng mas minabuti kong kausapin si wayne.

"Ah wayne..pinapatawad na kita sa lahat ng ginawa mo noon..kaya pwede ka ng umalis."

"Salamat jesh."

"Pinatawad kita hindi ibig sabihin nun kaibigan na tayo ulit..pinatawad kita pra gumaan nmn kahit papano tong puso ko kasi ang bigat bigat na eh."

"Kahit ganun..masaya ako kasi pinatawad mo pa ako..ngaun aalis na ako."

"Hmm..sige"

"At sana sa muli nating pagkikita ay sana mag kaibigan na ulit tayo."

"Titiyakin ko wayne."

At umalis na si wayne..kasabay nmn nito ang pag alis ng kamay ni gian sa shoulder ko..

"Oh pano wala ng wayne na aaway sayo."

"Hmm."

"Ah oh ano ok ba ung pag panggap natin hahahaha?"

Alam kong panggap lang un pero bakit parang napakalaki naman nun sakin..kahit na kunwari lang ang lahat napaka sakit parin sakin..ganun ba talaga kapag nag mahal ka? Kailangan mo munang masaktan bago ka mag mahal? Hayst..nagyaya na si gian na bumalik na sa caf..pero kapag bumalik ba ako? May mag babago? Wala nman diba? Tska gusto kong kasama ung baliw kong kaibigan..

"Ah mr.cuttie hindi na muna ako babalik sa caf."

"Ha? Bakit naman?"

"Kailangan kasi ako ng kaibigan ko eh."

"Ok sige..nga pala gusto ko ung tawag mo sakin ha..haha mr.cuttie haha."

"Haha..bagay nman talaga sayo yan eh."

"Haha..sige mag iisip pa ako ng itatawag sayo hahaha..sige una na ako ha."

"Geh."

At unti unti na nga syang nawala sa paningin ko..at sana ung maisip mong itawag sakin is ung kikiligin ako ha..haha at sana tayo na lang..pero malabo eh..haha pmnta nlng ako kung saan si avid at nakita ko na nga sya nanag ce-cellphone kaya naman lumapit ako sa kniya at umiyak ng umiyak habang yakap yakap sya.
Na agad naman nya akong hinplos haplos sa likod.

"Jesh bakit ka umiyak? Anong nangyari ha?" Nag-aalalang tanong nya.

"Huhuhu..avid ang sakit sakit na kasi eh..ung makita ung taong mahal mo na sweet sa iba."

"Ano? Kasama mo ung gian na un at yung azmiah na yun?"

"Oo eh.kaso umalis na ako kasi di ko na kaya."

"Diba sabi ko naman sayo..itigil mo na yan..sinasaktan mo lang yang sarili mo eh."

Humiwalay ako sa pagkakayakap kay avid at pinunasan ung mga luha ko..

"Avid hindi ako titigil..hindi pa tapos ang isang taon..wala pa nga akong isang linggo eh diba."

"Ha? Baliw ka ba..umiiyak kana nga eh tapos hindi man lang yan mapansin ni Gian na nasasaktan ka na kasi sa iba sya naka focus at hindi sayo ok."

"Kahit anong sakit pa yan titiisin ko makasama ko lang si gian sa loob ng isang taon ok."

Kaya ko bang tiisin ang sakit sa isang taon? Kung alam ko namang wala na akong pag asa pa sa kanya? Kaya ko ba talaga na makita si gian na masaya sa iba at hindi sa akin?Kaya ko nga ba? Hayst..kakayanin ko to..matapang ako at palaban eh..kaya kahit anong sakit ang nakita ko sa pagitan nila miah and gian..titiisin ko basta matapos  ko lang ang isang taon na kasama ka..tama..kaya ko to..mahal na mahal kita gian..kaylan moba mapapansin ang tulad ko?

Hayst kakayanin ko to gian..kaya kong tiisin lahat makita lang kita...

To be continue...