ႏွင္းစက္ေလးေတြ တဖြဲဖြဲ က်ေနတယ္
မီးေရာင္ေအာက္မွာ ႏွင္းမႈန္ေလးေတြကို ၾကည့္ေနရင္း
ေ႐ွာင္းက်န္႔က ဆရာ့ကို ေစာင့္ေနသည္။
" ဟိတ္ ေ႐ွာင္းက်န္႔"
ဆရာျဖစ္သူက အသံခပ္တိုးတိုးနဲ႔ ေခၚသည္။
သူတို႔က တျခားသူေတြမသိေအာင္
အထူးသျဖင့္ ဘုရင္ႀကီးမသိေအာင္
မနက္အာ႐ုဏ္ဦးအခ်ိန္မွာ သင္ၾကရသည္။
" ငါ ခုမွႏိုးလို႔ နည္းနည္းေနာက္က်သြားတာ
မင္း ေစ်းထဲသြားခ်င္ သြားေလ ဒီအခ်ိန္ဆို ေပါက္စီပူပူေလးေတြ ရေလာက္ၿပီ "
" ခုလား... "
"အင္း ဒီေန႔ေတာ့ ဘာမွမသင္ေတာ့ဘူး
နားၾကရေအာင္ ...ၿပီးေတာ့ ဒါေလး"
ေခ်ာင္ယမ္က ဒဂါၤးျပားေလး ၄ ခုကို
ေ႐ွာင္းက်န္႔ရဲ႕ လက္ထဲထည့္ေပးလိုက္သည္။
" အာ...ေက်းဇူးပါ ဆရာ"
" ရပါတယ္ လူေတြမရိပ္မိေအာင္ပဲ ျပန္လာခဲ့"
"ဟုတ္"
ဒဂါၤးျပားေလးေတြကို လက္ထဲဆုပ္ၿပီး ေျပးသြားတဲ့
ေ႐ွာင္းက်န္႔ကိုၾကည့္ၿပီး ေခ်ာင္ယမ္က ျပံဳးၿပီး
ေခါင္းညိတ္မိလိုက္တယ္
ဆယ္ေက်ာ္သက္ေကာင္ေလးရဲ႕ ေပ်ာ္ရႊင္မႈက
ေအးခ်မ္းသားပဲ။
ေစ်းထဲေရာက္ေတာ့ မုန္႔ေရာင္းတဲ့ ေစ်းတန္းကိုသြားေတာ့
မုန္႔ခ်ိဳေလးေတြနဲ႔ ေပါက္စီပူပူေလးေတြကို
အေငြ႔တေထာင္းေထာင္းႏွင့္ျမင္ေနရသည္။
အေအးဓာတ္ပိုေနတဲ့ ေဆာင္းရာသီမနက္ခင္းေလးမွာ
ပူပူေႏြးေႏြးမုန္႔မ်ားကို စားရမယ္ဆိုရင္
ခံစားခ်က္ရသ တစ္ခုကိုခံစားရလိုက္မည္။
" ေပါက္စီ ၂ ျပားဖိုးေပးပါ"
အေငြ႔တေထာင္းေထာင္းထေနတဲ့ ေပါက္စီဗန္းေ႐ွ႕မွာ
ရပ္ၿပီး မွာလိုက္သည္။
" ရၿပီ "
ေပါက္စီတစ္လံုးကို လက္က ကိုင္ထားၿပီး
က်န္လက္တစ္ဖက္နဲ႔ စားကာ
ေစ်းကို ပတ္ၾကည့္ေနသည္။
မနက္ေစာေစာအခ်ိန္မို႔ လူသိပ္မရိွေပ။
ဒီအခ်ိန္ေလးဆို သူအရမ္းသေဘာက်တာ...
" ခနပဲေနာ္ ၿပီးရင္အျမန္လိုက္လာခဲ့ ရိေပၚ"
အျဖဴေရာင္ ဝတ္ရံုနဲ႔ သမားေတာ္ ျဖစ္သေယာင္
အဘိုးတစ္ေယာက္က ေနာက္ကေကာင္ေလးကို
လွမ္းေျပာေနသည္။
