ရိေပၚ ေျဖးေျဖးခ်င္း ေလ်ွာက္ေနရင္း
သူ႔ေနာက္က တစ္ေယာက္ေယာက္ ေျပးလာတဲ့
ေျခသံၾကားရတာေၾကာင့္ ေနာက္ကိုလွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့
အေမာတေမာေျပးလာတဲ့ ေ႐ွာင္းက်န္႔ကို ေတြ႔ရသည္။
" နာမည္....နာမည္... နာမည္ ဘယ္လိုေခၚလဲ"
" အာ ...ငါမေျပာရေသးဘူးလား "
" အင္း "
" ငါ့နာမည္က ဝမ္ရိေပၚ
မင္းသိခ်င္တာသိၿပီးရင္ သြားေတာ့ေလ
ေနာက္က်အံုးမယ္"
" အင္း...သြားၿပီ"
"ဒါနဲ႔ မင္းေမာေနရင္ ဒီေရဗူးယူသြားပါလား"
ရိေပၚက သူေဆာင္ထားေနက် သစ္သားေရဗူးေလးကို
လြယ္ထားတဲ့အိတ္ထဲက ထုတ္ေပးလိုက္သည္။
" ေက်းဇူး "
သူစိမ္းေတြစကားေျပာဖို႔ေတာင္ ခက္ခဲတဲ့ရိေပၚက
ထိုေကာင္ေလးကိုေတာ့ အလိုလိုခင္ေနမိတာ
သူ႔ကို သူေတာင္အံျသေနမိသည္။
ေ႐ွာင္းက်န္႔ ဘယ္သူမွမသိခင္ နန္းေတာ္ထဲေရာက္ဖို႔
အျမန္ေျပးရသည္။
နန္းေတာ္ထဲေရာက္လာေတာ့ နန္းတြင္းသူမ်ားက ႏိုးႏွင့္ေနၿပီ။
အင္း...သူေတာ့ျပစ္ဒဏ္ေပးခံရေတာ့မယ္။
" ေ႐ွာင္းက်န္႔ အျမန္လာ"
ေခ်ာင္ယမ္က တိုင္အကြယ္ကေန လွမ္းေခၚသည္။
သူ အနားေရာက္သြားေတာ့
" မင္း ဘာလို႔ေနာက္က်ေနတာလဲ "
" ဒီမွာ ဆရာ့အတြက္"
အိတ္ေလးထဲက စစ္သူျုကီး႐ုပ္ကေလးကို ထုတ္ၿပီး
ေပးလိုက္ေတာ့ ေခ်ာင္ယမ္က ျပံဳးလာသည္။
" ဒါအတြက္ ေနာက္က်တာလား "
ေ႐ွာင္းက်န္႔ ေခါင္းညိတ္ျပၿပီး
" တစ္စံုတစ္ေယာက္ရဲ႕ နာမည္ကို သိခ်င္လို႔လဲ
သူ႔ေနာက္လိုက္သြားေသးတယ္"
" သိရလာ လား"
" ဟုတ္ "
" အေဆာင္ကို ျပန္ၾကရေအာင္"
" ႏွစ္ေယာက္စလံုးရပ္လိုက္"
ေခ်ာင္ယမ္နဲ႔ ေ႐ွာင္းက်န္႔ သူတို႔ရဲ႕
ေျခလွမ္းေတြရပ္တန္႔သြားသည္။
ဒါက်ိန္းေသေပါက္ မင္းႀကီးရဲ႕အသံပင္....။
အေနာက္ကို ျပန္လွည့္ၿပီး ဦးၫႊတ္ျပလိုက္ၾကသည္။
" နန္းေတာ္ထဲက ခိုးထြက္တဲ့သူနဲ႔ အၾကံေပးတဲ့သူ
ႏွစ္ေယာက္လံုးမွာ အျပစ္ရိွတယ္မလား"
