,,Kocham Cię i nie ma rzeczy, przez którą mogłabym cię znienawidzić."
•
Wydawałoby się, że nienawiści Rebekah'y Chamberlain i Dracona Lucius'a Malfoy'a nie jest w stanie nic zniszczyć, a jednak nawet najszczersza nienawiść może zamienić się w prawdz...
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
,,Krzywda"
Kiedy dotarłyśmy już z Hermioną na trybuny zauważyłam, że nasi grają ze Ślizgonami. Przyglądałam się szukając wzrokiem Draco, jednak nigdzie go nie widziałam.
W zasadzie po co to w ogóle robiłam?
-Hermiona... - zwróciłam się do dziewczyny nie odrywając wzroku od boiska, na którym rozgrzewali się zawodnicy.
-Co jest? - zapytała uważnie mi się przyglądając.
-Malfoy nie gra? - zapytałam zawiedziona.
-Ponoć jest chory. - zaśmiała się. - Czekaj, ale czemu ty się nim tak interesujesz... - powiedziała przerażona.
-Tak wiem, nie powinnam, ale to jest silniejsze ode mnie. - próbowałam szybko się usprawiedliwić.
Kolejny raz rozejrzałam się po boisku szukając platynowych włosów. Mecz już się rozpoczął, a Draco rzeczywiście nie było.
Bez zastanowienia wstałam i zaczęłam kierować się w stronę wyjścia z trybun.
-Gdzie ty idziesz?! - krzyknęła za mną Hermiona.
-Muszę coś załatwić. - powiedziałam i zauważyłam na twarzy Hermiony zdenerwowanie.
Ruszyłam w stronę dormitorium Draco nie wiem co we mnie wstąpiło, ale po rozmowie z Hermioną miałam jakąś dziwną ochotę zobaczenia go i porozmawiania z nim mimo tego co mi zrobił.
Dowiedzenia się o co mu chodzi co niestety nie będzie takie proste, bo w końcu to Malfoy.
Wiedziałam, że dormitorium Draco znajduję się w lochach. Musiałam niestety przejść przez Pokój Wspólny, ale nie znałam hasła.
Zatrzymałam się pod drzwiami i zaczęłam próbować haseł.
-Wąż - spróbowałam i nic się nie stało. - zielony. - również nic.
Zagryzłam nerwowo wargę i już miałam odejść, ale poczułam czyjeś obecność obok mnie.
Spojrzałam w prawo, a przed moimi oczami ukazał się Tony.
Wystraszyłam się lekko co wywalało rozbawienie u bruneta.
-Co tu robisz? - zapytał po chwili.
-A ty? - odpowiedziałam mu pytaniem na pytanie i założyłam ręce na piersiach.
-Próbujesz dostać się do pokoju wspólnego Ślizgonów? - zapytał.
-Tak, ale nie znam hasła. - westchnęłam głośno.
-Ale ja znam. - uśmiechnął się dumnie, a ja zmarszczyłam brew.
-Skąd? - parsknęłam.
-Nie ważne. - odpowiedział szybko. - Po co chcesz tam iść? - zapytał.
-Nie ważne. - uśmiechnęłam się sztucznie, a brunet parsknął.
-W takim razie, ja wypowiem hasło, a ty powiesz mi co tu robisz. - zaproponował, a ja kiwnęłam głową.
Weszłam szybko do pokoju wspólnego i od razu wpadłam na Blaise'a.
-Zabini ktoś chce dostać się do waszego pokoju wspólnego? - powiedziałam szybko, a czarnoskóry spojrzał zdezorientowany w stronę Tony'ego łapiąc go w ostatniej chwili. - A ty co tu robisz? - parsknął.
Uśmiechnęłam się do niego niego niewinnie i pobiegałam przed siebie.
Pokój wspólny Ślizgonów był dosyć chłodny, nie tylko z wystroju. Rzeczywiście było tam zimno.
Nie mogłabym być w Slytherin'ie.
Spojrzałam przed siebie i zauważyłam, że po lewej stronie znajdują się dormitoria dziewczyn, a chłopaków po prawej. Poszłam, więc w tą drugą stronę czytając po drodze nazwiska przy drzwiach i na samym końcu zauważyłam napis Malfoy, Zabini.
Przełknęłam głośno ślinę i zapukałam do drzwi.
-Proszę. - usłyszałam zachrypnięty głos Draco przez co automatycznie zrobiło mi się gorąco.
Chyba przed chwilą wstał.
Weszłam do środka i ujrzałam blondyna w samym ręczniku. Miał mokre włosy, które były w nieładzie i opadały mu na czoło. Stałam i patrzyłam się na niego jak zahipnotyzowana.
Widząc moją reakcję uśmiechnął się. - Jak się tu dostałaś? - zapytał unosząc brew i podchodząc do mnie.
-Chciałam wiedzieć jak się czujesz, bo słyszałam, że ponoć jesteś chory. - powiedziałam na jednym tchu.
-Nie o to pytałem... - pokręcił głową. - Martwisz się o mnie? - zapytał i kiedy był już przy mnie.
Chwycił mnie w talii i przyciągnął do siebie. W tej chwili uświadomiłam sobie jaką głupotę właśnie robię.
Skrzywdził mnie już tyle razy, a ja przyszłam do niego zapytać jak się czuje, zupełnie jak jego psychofanki.
-Nie. - powiedziałam krótko i wiedziałam, że coraz bardziej się pogrążam.
-Nie? - zapytał oblizując usta. - To dlaczego tu jesteś? - zapytał uśmiechając się coraz bardziej.
Stałam jak wryta nie wiedziałam co zrobić, ale Draco wiedział. Wbił się w moje usta, a ten pocałunek był pełen namiętności.
Zaczęłam bawić się jego mokrymi włosami, a on położył swoje ręce na moich pośladkach i ścisnął je, a ja kolejny raz oprzytomniałam przez tą dawkę energii.
-Co ty robisz?! - wytrałam swoje usta. - Nie dam się kolejny raz skrzywdzić! - krzyknęłam odpychając go, a do moich oczu zaczęły napływać łzy.
-Nie zrobię tego już nigdy więcej. - powiedział podchodząc do mnie i łapiąc mnie za twarz.
-Nie wierzę ci. - powiedziałam łamliwym głosem. Zostaw mnie w spokoju. - odepchnęłam go wychodząc z jego dormitorium.
-To po co tu przychodziłaś?! - usłyszałam jego krzyk za drzwiami, a moje łzy zaczęły spływać po policzkach.
Byłam tak cholernie zła na siebie za to co odpierdalałam.
