25. Zostań

45 9 0
                                    


Jej dusza była biała jak śnieg,

Jego zaś ciemna jak węgiel,

Jego oczy były jak szatana szpieg,

Jej zaś jak pędzący żagiel,

Lecz mimo to go kochała,

Chociaż wiecznie szlochała,

Nic nie było wstanie ich rozdzielić,

Pozostało się tylko modlić,

Aby jej duszy nie zabrał szatan,

Bo on tylko do niej szeptał,

W kółko tylko szeptał : zostań

I jej dusze do piekła zabrał...

****

grudzień 2020r.

Amatorska PoezjaOpowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz