13.***

66 12 6
                                    


Chmury po niebie sunęły,

A nam łzy do oczu napłynęły,

Bo te chmury były jak my,

Tak szybko się minęły,


Teraz oboje siedzimy w samotności,

Przy wspomnieniach naszej namiętności,

Bo świat nie chciał nam dać miłości,

Pozbawił nas tej piękności,


Płaczemy nad tą utratą młodości

Zatapiając się w smutku radości,

I nikt o naszym bólu nie wie,

Gdy serca nasze są w czarnej barwie

****

listopad 2020r.

Amatorska PoezjaOpowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz