Amatorska Poezja

29. W pogoni za marzycielami

Świat drwił zawsze z marzycieli,

Dokądkolwiek iść nie chcieli,

Każdy stawał im na przekór,

Nawet w piękny, chłodny wieczór,

Marzyciele wciąż się śmiali,

I nadziei nie oddali,

Bo marzenia były cenne,

A emocje bardzo zmienne,

Nikt nie wiedział jaki ich karać,

I okrutnym się nie stawać,

To dlatego odpuszczono,

I ich więcej nie straszono.

****

13 grudnia 2020r.