Radość przepłynęła po wzgórza horyzoncie,
Wypędzając ból czający się w ciemnym koncie.
Patrzcie! Słońce wyplątało się z szarych chmur!
Runął z hukiem starej i ciężkiej boleści mur...
Mur trzymający nas w ciemnej zaklętej klatce,
Wieszali nas tam na depresji silnej miarce...
Ale dziś mówimy odważnie : ,,Dość wreszcie!"
Nie możemy już żyć w tym nieludzkim zamęcie!
Po co nam wszystkim te pieniądze i sława?!
Przecież życie to o wiele cenniejsza sprawa!
Wszędzie tylko obniżki, podwyżki i spory...
Przestańcie wszyscy grać nami w ludzkie memory!
Trujecie wszystkim życie tą walką o władzę,
I budujecie tylko swą bezduszną twierdzę...
Ale ja wam mówię, to nas wszystkich zabije...
Nie będą do tego potrzebne wasze kije...
*****
25 kwietnia 2021r.
CZYTASZ
Amatorska Poezja
PoésieOtchłań myśli nastoletniej i zagubionej duszy. #1 poezja - 26.04.2021r. <3 #6 wiersze - 19.04.2021r. <3 #7 wiersze - 18.04.2021r. <3 #9 wiersze - 12.04.2021r. <3
