ONE SHOT İS COMİNG(Stony,Stucky,Thorki)

GHOST 2~(STONY)

Tony birkaç gün boyunca Steve'i izledi. Sessiz ama daha iyi görünüyordu. En azından eskisi kadar çok ağlamıyordu. Tuhaf olan bu süreç içinde Obadiah'nın gelip hissesi hakkında sorular sormasıydı. Steve elbette bunun hakkında birşey bilmiyordu. Bilmemesi normaldi. Çünkü işi hakkında pek konuşmazdı.

Ortağının birşeyler karıştırdığından emindi. Ayrıca eşine yaklaşmasını da istemiyordu.

Steve'in evde olmadığı zamanlar canı sıkılıp bazen dışarıya çıkıyordu. İşte öyle günlerden birinde kendisini vurmuş olan adamı gördü ve onun peşinden tramvaya bindi. Adamı izlerken koltuklardan birinde oturan kişi ayağa kalktı ve kendisine doğru koştu. Onun tarafından tutulup öyle hızlı dışarıya atıldı ki ne olduğunu anlayamadı. Adamın olduğu tramvayda gitmişti.

"Bunu neden yaptın?"

Tekin görünmeyen ruh "Burası benim bölgem. Git kendine başka yer bul."dedi. Ve öfkeyle yerdeki boş teneke kutularını ona doğru fırlattı. Bu Tony'i şaşırttı. Bu hayalet nesnelere dokunabiliyordu.

"Nasıl dokunabiliyorsun? Bunu bana öğretirsen bir daha buraya uğramam."

Adam kısa bir süre ona baktıktan sonra "Tamam."dedi ve yerden bir teneke kutusu aldı. "İşin sırrı duygularını kontrol ederek odaklanmakta yatıyor."

"Anladım. Bir adın var mı?"

"Clint."

Tony gülümsedi. "Benim adım da Tony. Memnun oldum Clint."

"Çene çalmayı bırakta odaklan."

Hayaletin elindeki teneke kutuyu almaya çalıştı ama başaramayınca sinirlendi. Clint yerdeki bozuk parayı alıp boş istasyondaki tahta bankın üzerine koydu ve bir parmağıyla onu hareket ettirdi. Sıra ona gelince kısa bir süre durup kendini somutmuş gibi hayal etti ve bu düşünceye tutunarak parayı hareket ettirebildi. Sonra teneke kutularını duvara fırlatıp yerdeki gazeteleri uçurabildi.

"Başardım!"

Clint gülümsedi. "Aferin, işi hemen kaptın." İstasyonun duvardaki saatine baktı. Ve yeni gelen tramvayı gördü. "Şimdi bölgemden çek git!"

Hareket halindeki tramvaya giren hayaletin arkasından bakarken "Hayalet deliliği diye birşey de var mı acaba?"dedi kendi kendine. Eve gidip bu yeni öğrendiği yeteneğini kesinlikle deneyecekti.

Galeriden eve dönen Steve boş eve baktı. Sevdiği adamın hayaletinin varlığını tam olarak hissetmeyi çok isterdi. Bazen kendi mantığı bunların gerçek olamayacağını söyleyip kötü hissetmesine sebep oluyordu ama o saçma da olsa bu düşünceye tutunuyordu.

Salondan gürültü geldiğini duyunca koşarak oraya gitti. Sıradışı birşey görmeye çalıştı ve anahtarının yerde olduğunu fark etti. Eline alırken etrafa baktı. "Tony..."

Birşey kendisine dokunmuş gibi vücudundan bir ürperti geçince kalp atışları hızlandı. "Tony burada mısın? Lütfen bir işaret ver."

Kenarda duran peçete kutusundan bir tanesi çıktı ve havada uzun süre kaldıktan sonra yere düştü. Steve gözlerinin yeniden dolduğunu hissederken yerdeki peçeteye uzun süre baktı.