ONE SHOT İS COMİNG(Stony,Stucky,Thorki)

SADECE ARKEOLOJİK BİR KAZI OLACAKTI~(STONY)

Medyaya kesinlikle bakın. Orada bir hikaye yatıyor. İzlerken ve dinlerken sizi sürükleyecek.

DesertttRose bu bölüm sana hediyemdir.

Dikkat! Bölümde +18 içerik vardır. Uyardığım yerden atlayabilirsiniz.

Bu arada aşağıda bazı nesneler ile ilgili bilgi bir kaynağa dayalı değildir. Araştırırsanız ve tesadüfen gerçek çıkarsa bilin ki ben bir yerden okumadım. Yani bulan bana da yazsın. Merak ettim böyle şeyler var mı diye?😆

&

Mısır, günümüz...

Başındaki şapkayla yüzünü güneşten korumaya çalışmakta zorlanıyordu. Çabucak 1.derece yanığa dönüşmesine sebep olabilecek beyaz bir tene sahip olmak kesinlikle çok zordu. Hava o kadar sıcaktı ve güneş her yeri o kadar kötü yakıyordu ki kıyafetinin örtemediği noktalara güneş kremi sürmesi bile pek fazla işe yaramıyordu. Kazı alanından çıkıp çadırına girdi ve sandalyeye oturup şapkasını çıkararak kendini serinletmek için salladı. Yüzünden akmakta olan birçok ter damlası boynuna doğru kayarken onu rahatsız etmişti. Boynundaki fularını çözüp onunla yüzündeki terleri sildi.

Matarasındaki sudan içerek biraz rahatlamayı bekledi. Bu sırada masanın üzerindeki Mısır hiyeroglifleri yazmakta olan eskimiş haritayı yeniden inceliyordu. Şu anda kazı yapılan bölge kesinlikle doğru noktaydı. Ölçümleri tekrar ve tekrar yapmıştı ama şimdiye kadar hiç birşey çıkmamıştı. Ona ayrılan bütçe azalmaya başlarken biraz endişeliydi. Küçücükte olsa bir ipucuna rastlamazlarsa sponsor olan kişi para akışını kesecekti.

Kahire kütüphanesinde Ra'nın tılsımının yeteneğine dâir küçük bir bilgi edinmişti. Söylenilene göre onu takan kişi ölümsüzlük kazanıyordu. Tehlikeli olduğu da yazıyordu. Takan kişi karanlığın fısıltısına uyup kendini kaybederse sonsuza dek lânetlenecekti.

Tılsım bir firavunun bedeni ile kimsenin bulamayacağı derinliklere gömülmüştü. Bugüne kadar birçok kişi ölümsüzlüğü kazanmak için paralarını dökmüşlerdi ama kimse bulamamıştı.

Tesadüf eseri bu harita Steve'in eline geçmişti ve eğer doğruysa lahiti kesinlikle bulacaktı. Bulmalıydı da. Babasının izinden gitmiş, herkes tarafından aranan bir arkeolog olmuştu. Umutsuzluğa kapılmamalıydı.

"Bay Rogers!! Bay Rogers!! Efendim!!!"

Steve, oğlu ve aynı zamanda stajyeri olan Peter'ın bağırışıyla yerinden hızla kalkıp koşarak çadırdan çıktı. Onun heyecanı içindeki umut ateşini körüklemişti. "Ne oldu Peter? Lütfen iyi bir haber ver."

Peter nefes nefese yutkundu ve sonra gülümseyerek "Lahiti bulduk efendim. Başardınız!"dedi.

Steve mutlulukla gülümsedi ve genç adamı kendine çekip sarıldı.

Peter onun kollarının arasında rahatladı. Kimsesi yokken yetimhaneden alıp yanından hiç ayırmayan, okutup bugünlere gelmesini sağlayan adam işte tam buradaydı. Birine 'baba' diyebilmek için biyolojik ebeveyni olması gerekmiyordu. Hiç birşeyi eksiksiz yaşamasını sağlayan sevgi dolu bu adam hayatındaki hayran olduğu tek idolüydü. Onun gibi mükemmel bir insan olmayı hayal ediyordu.