Ne zaman gözüme ,güzel görünmeye başlamıştı ? Oysa ilk taşındıklarında çok ön yargılıydım, diğerlerinden farklı olmayacağına emindim. Kahvem soğudu an başlamıştı her şey ,ilgimi o an çekmişti ama kendime bile bunu itiraf edememiştim. Sonra baktım ki...
İki ay oldu ne Elçin ile nede Arda ile tek bir kelime bile etmedik. Bilmiyorum belkide olayı gereksiz yere büyütüyoruz. Bu durum canımı yaktığı için haliyle çok üzülüyorum ve malesef hastalığımı tetikliyor. Annemde "Madem sen bir çözüm bulamıyorsun o zaman ben bulurum,taşınıyoruz"dedi. Ne taşınıyor muyuz ? Bunu duyduğum an başımdan kaynar sular dökülmeye başladı. Taşınamazdık ,gidemeyiz olmaz. Tamam çok üzülüyorum,görüp konuşamadıkça ama en güzel anılarımın olduğu yerden gitmek istemiyordum . Elbette annem beni dinlemedi koli bulmaya çoktan başlamıştı,valizler toplanıyor ,nakliye şirketi gelip gidiyor anlayacağınız bir hengamenin için de kaldım ve yalnızca olanları seyrediyorum. Taşınmadan bir gün önce odamda yarısı yara bantları ile duvara sabitlenmiş posterlerimi öenle tek tek çıkarttım , birden annemin "çöpe atılması gereken ne varsa topla" dediği geldi aklıma. Anneannemden kalan tahta kütüphanemin önünde bağdaş kurup fazlalık olduğunu düşündüğüm her şeyi poşete atmaya başladım. Dikkatimi kağıt yığını çekti , ilk zamanlar ismini bilmediğim ,güzel sesli ,kıvırcık saçlı "camdaki yabancı "olan çocukla konuşmalarımız yazıyordu o kağıtların üzerlerinde. Onları görünce ağlamaya başladım , on bir Nisan da başlayan her şey yarın bitiyordu. Hergün yazı asıp konuştuğumuz , her akşam saat sekizde mini konserleri dinlediğim cama bugün "kiralık" yazısını yapıştırmak çok ağır geldi .
Ertesi gün ; Evimizdeki son geceyi salondaki koltuklarda geçirdik , onlar taşındığımız zaman zaten evde oldukları için götürmüyoruz . Annem ilk günkü gibi karşımıza taşınan baba ,oğula yiyecek bir şeyler hazırlayıp götürdü , aynı zamanda bir vedalaşmaydı . Bende hazırlanıp indim aşağıya .
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Çınar : Ben geldim . Lalin : Senin ne işin var burada ? Yasemin : Ben çağırdım . Lalin : Nil abla gelmeyecek miydi ? Yasemin : Evet ama babasını doktora götürmesi gerekiyordu , bende Çınardan rica ettim .
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Son kez bu güzel köşke bakıp arabaya bindim . Size nereye gittiğimizi söylemeyi unuttum İzmire gidiyoruz . Üniversiteyi okumak istediğim şehire,iyileşmeye gidiyordum" ne kadar ironik bir durum .
Çınar radyoyu kurcalarken Melus Fis'in şarkısına denk geldi.
Hani filmlerde olur ya , başrol uzun yol gidiyordur camdan
dışarı bakar ve arkadan anlamlı bir muzik çalar ya işte tamda o sahneyi yaşıyorum ,sanırım daha çok ağlayacaktım gün içerisinde .
Beş saatlik araba yolculuğundan sonra varmıştık güzel İzmire .Annem yeni evimizin kapısını açtığında büyük bir şaşkınlığa uğradım , Elçin ve Nil abla oradaydı , bizden bir gün önce gelmişler . İstemsizce gözlerim Ardayı aradı sanki arabaya binerken son kez yüzünü görmemişim gibi. . Annem ile Nil ablayı salonda bırakıp yeni odama gittik , Elçin herşeyi eski odamdaki gibi yerleştirmiş ,lila pufum yine camın önünde, yatağım kalorifer'in dibinde tek eksik oydu . Elçin ile her şeyi unutmaya karar verdik çünkü böylesi kesinlikle daha sağlıklı ve güzel. Gece Nil abla İstanbula döndü Elçin ise daha üç gün burada bizimle kalacak . Sabaha kadar konuştuk ,özlem giderdik .Kız kardeşimle olmak çok iyi geldi , o anlık da olsa Ardayı düşünmedim .
Ardaların evi ; Arda : Ne olacak şimdi bu eve ? Bora : Taşınan biri olur mutlaka . Arda : Biz mi alsak ? Bora : Burası neyine yetmiyor ? Arda : Yetmemesin den değil ,orada Lalin 'in kokusu kalmıştır. Başka biri bilsin istemem . Bora : Bak anlıyorum zor ve üzülüyorsun ama biraz zaman ver ,emin ol ikinizde hazır hissetiğiniz zaman işler yoluna girecek . Ama sabırlı olmalısın .
Haklıydı babam , düzelmesi gerekiyorsa düzelecekti her şey zamanla . Ama beklemek çok zor , beni Çınardan farklı görmeyecek , onun gibi hastalığından dolayı bıraktığımı düşünebilir .
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yazar : Hey ! Arda kendine gel sende hastasın oda birbirinize ihtiyacınız var .
Acaba Elçine mi yazsam , o bana nasıl olduğunu söyler .
Yazar : Lalin'de Arda 'da sabağakadaruyuyamadılar düşüne bildikleri şeyler; birbirileri
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
ve yıldızları saymayı unuttukları o gün . Ne güzeldi ama , o tatlı ,şapşal halleri . Peki hatırlıyor musunuz rövanş yaptıkları o günü ? Lalin maç başlayana kadar Ardayı izlemişti .
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
