POLYMERIC

پلیمریک

*میدونم کاور اصلا ربطی به پارت نداره ولی خیلی جذاب بود😈😈

جونگ کوک خنجر نقره فامش رو توی قلاف گذاشت و با عجله به سمت در رفت.

=جونگ کوک!!! دیونه شدی؟ میخوای چیکار کنی؟

جین وحشت زده، درحالیکه پیرهن چهارخونه ای نامجون رو محکم بین انگشت هاش می فشرد، فریاد زد.

الفا مکثی کرد و نگاهش ناخوداگاه سمت جفتش کشیده شد. تهیونگ هنوزم بیهوش بود و به نظر نمی رسید پادزهر  به درستی عمل کرده باشه. از طرفی اگه همون جا بیکار می موند، خطره بیشتری جون تهیونگ رو تهدید میکرد.

دلتنگی ناگهان به قلبش چنگ انداخت و پای رفتنش رو سست کرد.

دستگیره ی در رو بعد از فشردن بین انگشتاش رها کرد و به سمت امگاش رفت.

کنار تخت تهیونگ، روی زانوهاش نشست و دست های سرد پسرکش رو بین انگشتاش گرفت.

نگاهی به چهره ی رنگ پریده اش کرد و سوزش اشک رو توی چشم هاش برای چندمین بار توی اون روز حس کرد. احتمالا توی این چند ساعتی که تهیونگ رو پیدا کرده بود به اندازه ی تمام سالهایی که گریه نکرده بود،اشک ریخته بود.
بی حرف سمت تهیونگ خم شد و بوسه ی ارومی روی لبهای خشک امگا گذاشت.

برای چند ثانیه لبهاشون رو روی هم فشرد. میخواست تمام اون حس خوبی رو که از لب های جفتش میگیره واسه ی همیشه توی صفحه های حافظه اش ثبت کنه.

قطره اشک داغی از چشمش پایین ریخت و به سمت لبهای به هم چفت شده اشون جاری شد. بغض بزرگی به دیواره های گلوش چنگ می انداخت و نفس کشیدن رو براش سخت تر میکرد.

احتمالا این اخرین باری بود که می تونست جفت زیباش رو لمس کنه.

لبخند تلخی روی لبهاش نشست.

حتی شوری اشک هاش هم نمی تونست شیرینی لبهای تهیونگ رو کم رنگ کنه.

بیشتر سمت جفتش خم شد. بینیش رو توی گودی گردن سفید پسر کوچکتر گذاشت و با تمام وجودش رایحه ی ضعیف یاسش رو بو کشید. انگار میخواست تمام عطر تهیونگ رو به ریه هاش بکشه.

لب هاش رو کنار نرمه ی گوش امگاش گذاشت. بوسه ی ریزی به اون نقطه ی دوست داشتنی زد و اهسته لب زد:

-قول بده قوی بمونی سوییت هارت...نمی تونی منو تنها بذاری!

گره ی یه طرفه ی بین دست هاشون رو محکم تر کرد:

-...حق نداری زودتر از من بری...بهت اجازه نمی دم!

به هر سختی ای که بود، خودش رو از روی تهیونگ کنار کشید. نفس لزرونش رو بیرون داد و با چهره ی جدی ای به جیمینی که تا حالا بی حرف مشغول تماشاشون بود، خیره شد.