Bottom's Up (Street Series #2)

Chapter 38

Chapter 38: Father

"Hydro?!" narinig namin ang pagbukas ng pinto kaya naitulak ko nang mabilis si Teodus.

Napakurap pa siya at parang kakaahon lang sa pagkakalunod sa halikan namin, ganoon din naman ako kaso pumasok itong si Jorie.

Agad akong tumayo at pinunasan ang paligid ng labi dahil basa iyon bago naglakad para salubungin si Jorie na nakaupo na sa sofa ng library.

"Uy! Mag aaral ka dito?" pasimple kong tanong at umupo sa harap niya.

Suminghap siya at tumango bago binuksan ang laptop. Mukha naman wala siyang ideya o konklusyon sa utak niya at mukha pa nga siyang malungkot!

"Bakit? Nabored ka sa bahay niyo?" tanong ko.

He nodded sadly before he started  typing. Napatingin naman ako kay Teodus na papunta na sa amin dala ang mga gamit niya. Nagkatinginan kami at parang sa mga mata niya ay may init. He's looking at me sensually. Wait, Na... Nabitin ba siya?

I looked at his short and there's a bulge on it. Nanlaki ang mga mata ko at napatingin nalang sa ginagawa ni Jorie. Iyon pala ang nararamdaman ko na matigas kanina? What the fuck.

"Hey, Jorie. Mukha kang down ah? What happened?" Teodus asked Jorie.

Napatingin naman si Jorie at medyo nagulat. "Uy! Nandito ka pala..." aniya at tumingin sa akin, nag iwas naman ako.

"Yeah. Nag aral kami ni Hydro. Katatapos lang namin mag..." he paused and looked at me meaningfully. I looked away and shit don't tell me he will tell it?

"Mag aral." dagdag niya. Napasinghap naman ako. Akala ko kung ano na eh.

"Ah. Ngayon lang ako sinipag eh." ani Jorie.

"Then, study well. I'll just take a bath. Maiwan ko na kayo..." paalam ni Teodus saka tumayo na at akala ko dire diretso na siyang lalabas.

"Hydro..." he called. Kaya napatingin ako sa kaniya at nagtaas ng kilay.

"Bukas ulit ah?" he said already smirking and I know it has a meaning! At bago siya umalis ay kumindat pa siya sa akin habang kagat ang labi.

You're crazy over me, Teodus eh?

Dumating ang lunes at birthday ni Jorie pero akala mo araw ng mga patay dahil sa itsura niya. Tinapat ko sa bibig niya ang sandwich at malungkot niyang kinagatan iyon tapos tinapat ko sa kaniya ang straw at malungkot ulit siyang humigop doon.

"Para naman akong nagpapakain ng namatayan!" giit ko at tinabig siya para matauhan.

Nandito kami sa cafeteria at kumakain. Tinignan ako ni Jorie at nagulat ako dahil naluluha na ang mata niya pero hindi pa tumutulo ang luha niya. Nagseryoso tuloy ako at lumapit sa kaniya.

"Bakit?" I asked worriedly.

Then his tears fell and he wiped it off immediately. Mas lalo akong nag alala at parang kinabahan na.

"Bakit, Jorie?" tanong ko ulit.

"N-Nawawala kasi si Victor..." bunyag niya na nagpagulat sa akin.

Si Victor ay ang pinsan niya. Maraming kinuwento si Jorie sa akin tungkol sa pinsan niyang iyon at nakakagulat at nakakabahala na nawala siya.

"Huh? P-Paanong nangyari?" I interrogate.

He shrugged. "Hindi namin alam."

"Naireport niya na ba ito sa pulis?"

He nodded. "Oo. Pero parang wala silang pake."