When I Sea You

When I Sea You - 39

Chapter Thirty Nine

"Hello, guys! I'm going to officially announce that I will write "WISY II: A Life With You" this is the book two of When I Sea You. I will write Aalton and Ina's happy ending. And, this is going to be my last book. I'm going to retire as a writer. I'm going to quit writing to start anew." George click the post in Facebook. She also shared it to her IG story and to her Twitter account.

(Please play the video while reading this part. Thank you!)

Pinunasan niya ang kaniyang luha dahil sa kaniyang post. She can't stop crying. It's been days since she's back from Sta. Lucia. She's can still in an excruciating pain and her heart was broken. Ilang araw na siyang hindi lumalabas ng kaniyang kwarto, hinahatiran na lang siya ni Linda o kaya ni Mary ng pagkain.

Nagmumukmok lang siya ro'n, natutulog at umiiyak. Halos iyon lang ang ginagawa niya sa ilang araw niyang pagkukulong. Hindi pa rin niya tanggap, o hindi niya kayang tanggapin. Mas gusto pa nga niyang natutulog dahil doon sa panaginip niya, kasama niya si Aalton. Hindi iyong sa tuwing magigising siya, ipapamukha sakaniya ng mundo na hindi na niya ito kasama at kahit kailan, hindi na niya ito makikita.

And while looking back, she has no single idea that the book she was writing was her love story with the merman she loves. Saktong-sakto lahat ng detalye na nangyari sakanila sa Isla, kahit iyong ending niyang iniwanan siya nito. Naisip niya na kung hindi ito bumalik sa dagat, o hindi ito si Heneral Aalton, baka ngayon ay kasama na niya ito at masaya silang dalawa.

Kaya nagdesisyon siyang isulat ang book two no'n dahil gusto niyang isulat iyong mga plano at pangarap sana nila ni Aalton. Iyong mga bagay na gusto nilang gawin na hindi pa nga nila nasisimulan, natapos na kaagad. If they can't be in reality, she wants to be with him in the book, even if it's fictional. She doesn't care. Kahit sa libro man lang, maging masaya silang magkasama hanggang sa tumanda.

Napatingin siya sa kaniyang cellphone na nakalapag sa study table niya na sobrang ingay dahil sa mga notifications na kaniyang natatanggap. Kinuha niya ito saka pinatay, hinarap niya rin ang kaniyang laptop para patayin iyon. Tumayo siya at pabagsak na humiga sa kaniyang kama. Ipinikit niya ang kaniyang mga mata at hiling na sana'y makatulog siya kaagad. She wants to sleep because in her dreams, she's happy.

Nagising si George nang makarinig siya ng katok mula sa labas ng kaniyang pinto. Hindi niya iyon pinansin hanggang sa walang nagsasalita. Nakailang katok pa ito bago magpakilala.

"George it's me, Diane."

Nai-angat niya ang kaniyang ulo at napatingin sa pinto, pinag-iisipan niya kung bubuksan ba niya iyon o hindi. Pero sa huli, nanaig ang puso niya kaya pinagbuksan niya si Diane ng pinto. Hindi na niya sinalubong ito at humiga na lang muli sa kama niya. Naramdaman niya ang paglubog nito sa kanang bahagi niya, hindi niya tinatapunan ng tingin ang kaibigan.

"When was the last time you eat?"

"Yesterday noon."

George heard Diane sighs, but she doesn't say anything. Tulala lang siyang nakatingin sa kisame, naghihintay nang sasabihin ng kaniyang kaibigan.

Tumikhim si Diane. "Your Dad, I mean, CEO Alcala talk to me a while ago in a phone call," panimulang sabi nito. Nagpatuloy ito, "he saw your Facebook post. And he asked me a favor if I can talk to you about that matter."

"Sabihin mo sakaniyang hindi na ako magre-renew ng kontrata, sakto naman na matatapos iyon kapag natapos kong isulat ang huli kong libro. I will quit writing."