Beast in Me

Chapter 23

Sa tingin ko maayos na iyong problema dito sa story ko which is iyong nakaramble iyong mga chapters. Pakicomment na lang if okay na din ba sainyo? Sunod-sunod na din ba iyong pagkakaupdate? Thank you! Anyway, kaya hindi ako naguupdate dito kasi nga nagkaproblema kaya parang tinamad na ko magupdate dito but since mukhang ayos naman na expect my update walang exact time or day basta maguupdate na lang ulit ako. Godbless!

Chapter 23

I was puzzled when I see everyone at the restaurant Alas invited me to meet him. Tumawag siya kanina habang nasa trabaho ako at niyaya akong magdinner sa labas of course I said yes.  Hindi ko nga lang maiwasan na maging paranoid at mag-isip ng kung ano-ano. Because last time that Alas invited me for a dinner it was a catastrophe. At ayoko ng maulit iyon.

"W-What are you guys doing here?"nagtatakang tanong ko kila Helios. They are all here even Margaux and the rest are here. Anong ginagawa nila dito?

"Well..."si Helios, nakangisi."I'm glad you two are okay now."

"Okay,"I looked at him weirdly."Anong ginagawa niyo dito? May dinner date kami ni Alas dito at kung gusto niyong maggroup date tayo? Nope,"mabilis akong umiling."That won't happened. Time namin ito ni Alas hindi kayo kasama."

"You know what you're really harsh some times."naiiling na komento ni Dylan.

"Anong sometimes? Most of the times kamo."natatawang sabad naman ni Neon.

Nilingon ko siya at tinaasan ng kilay.

"Awat na muna sa pagtataray, Belle."si Margaux."Wag mo na tarayan si Neon ikaw lang ang mapapagod sa isang iyan."naiiling na dagdag niya pa.

"Fine. Pero ano ba kasing ginagawa niyo dito? Obviously you guys are not here to dine in. I heard a staff saying na  hindi na sila tumatanggap ng reservation or nang walk in..."

"Yeah. We know that."si Helios."Pero hindi lang naman kasi kami ang andito."

Kumunot ang noo ko."What? What do you mean?"

Hindi sumagot si Helios at sa halip ay ngumiti lang saakin na mas lalong nagpakunot ng noo ko. Okay what is going on here? And where is Alas? Nagpalinga-linga ako sa paligid at nahagip ng tingin ko sila mama.

"Ma!"my eyes widened. They are here too?

Sa hindi ko malamang dahilan ay biglang lumakas ang kabog ng dibdib ko lalo na ng makita ko pati na ang magulang ni Alas na nakatayo sa tabi nila mama di kalayuan sa kinatatayuan ko they are smiling at me, si mama at si tita Dana ay parang naiiyak pa.

"W-What..."

I am so confused of what is really going on until a song play in the restaurant...

Tale as old as time
True as it can be

The first two lines I already know what song it is.

Barely even friends
Then somebody bends
Unexpectedly

Why is this song playing?

Pagkatapos ay napatingin ako kila Helios na biglang nagsitabi sa gilid. Then Helios pointed the big flat screen on the left side of the restaurant. Hindi ko iyon nakita kanina. Saan iyon nanggaling?

All I could see in that big flat screen tv is just a plain white nothing at all until...

Just a little change
Small to say the least

Biglang nagflash doon iyong mga video at pictures noong bata pa kami ni Alas. Lahat ng occasions may mga kuha kami ng litrato. Mama said it was for the memories although at some point pictures are not really neccessary kasi kahit na walang litrato ang mga ala-ala ay mananatili sa puso mo.