Chapter 24
Birth is a beautiful thing.
If you look past the screams, sweat, tears, and blood, birth was the ultimate beauty of life.
An innocent life to make their imprint on life, I survived what Navi did to me. And for this reason, I specifically became an licensed ob-gyne doctor.
The ICU was filled with the sounds of little babies and it was like music to my ears. Most people hated a baby's cry, but I loved it. Well I didn't love the fact that something was wrong, but I did love the fact that this little bundle depended on me.
I WAS getting closer to the place where my older brother and Jt are standinb, I saw JT seemed to be calling someone at the same time my phone was ringing, I took my phone from my white Marhen.J bag and answered the call.
[Ate!] She shouted on the other line so I immediately put the phone away from my ear.
"Makasigaw ka ah parang hindi mo ako ate"
[Bilisan mo na kasi Ate si Kuya naiinip na saka may kasama pala tayong bru---] hindi natuloy ni JT ang sasabihin dahil inagaw ni kuya ang phone kay Jt at inis na inis na sinasabihan ako [Bilisan mo TJ kung hindi mo gustong iiwan ka namin dito sa airport] tsk. Anong akala niyo sa akin walang perang pamasahe pauwi? Psh!
"Ito na nga oh nasa likod niyo na ako" tipid ako ngayon.
Isinauli na ni Kuya ang phone ni JT at iniligpit ko na rin ang phone ko "Tulungan mo ate mo" walang modong saad ni kuya kung hindi ko lang sana kuya to binatukan ko na to.
"Ayoko nga, kaya na niya sarili niya kuya dalawang bag lang kaya ang dala niya" pati tong isang to lumapit ako kay JT at binatukan siya.
"Ouch" aniya at ngumuso.
"Ayaw mo akong tulungan? Okay sigey may dala pa naman akong laptop para sayo and do you know this laptop I bought for you is the famous brand of laptop in south korea" sabi ko sa kanya habang lumalayo na may ngiti sa labi kinuha ko ang dalawang bag ko at aakmang lalapit na sana sa likod ng kotse ng biglang lumapit si JT na ikinangiti ko ng malaki.
Kinuha niya ang dalawang bag ko at ipinasok sa likod pagkatapos nun ay pumasok na siya sa loob ako naman ay naglakad papuntang frontseat para doon sana ako uupo pero sinenyasan ako ni kuya na 'At the backseat' inirapan ko siya at inis na pumasok sa backseat.
"Hi TJ" gulat akong napatingin sa harap at nasira agad ang araw ko nang makita si bruha! Siniko ko nang mahina si JT at liningon niya naman ako nang may pagtataka.
"Bakit andito yan? Nagkabalikan na sila?" Mahinang tanong ko kay JT sinagot niya naman ako ng "I don't know" ibinalik ko ang tingin kay bruha at pekeng ngumiti.
"Alam mo bang magdadate sana kami ngayon kaso distorbo ka pwede ka naman magtaxi" aniya hindi ko alam kung nakatingin ba siya sa akin or wala dahil ang paningin ko ay titig na titig lamang sa labas.
"Hindi mo ba alam ang kasabihang Family first before flirting?" Mahinang sabi ko na ang paningin ay nandodoon pa rin sa labas hindi siya nakasagot dahil may itinanong si kuya.
"Saan ka uuwi TJ sa condo mo o sa bahay?" Sasagot na sana ako kaso si JT na ang sumagot.
"Sa cafe... Ni ate charlie" mukhang sinadya ni JT na diinan ang panghuli ah napalingon kasi si Kimary na lumalaki pa ang matang tinitigan si JT at ito namang baliw kong kapatid matamis na ngiti lang ang ipinapakita niya kay Kimary.
"Sa susunod pag kasama niyo ako wag niyong babanggitin ang pangalang yan" utos niya wow ano kami sunod sunoran niya!?
"And why would we follow you?" Tanong ni JT na may inis sa boses.
BINABASA MO ANG
BREATHE
Ficção AdolescenteTrichia Jyne Lee is her name eating is her hobby and K-drama leading man are her boyfriend. Kahit kailan ay hindi pa siya nakapasok sa isang relasyon maraming nanligaw sa kanya pero hindi niya ito magawang sagutin dahil natatakot siya pero nag iba i...
