SIFIR

6 | TUZAK

Lütfen oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın :)

Keyifli okumalar...

Bölüm Şarkısı: Sam Tinnesz - Play With Fire

6 | TUZAK

Anlatamadığım şeyler vardı. Anlatamadığım için sustuğum, sustuğum için anlaşılmadığım. Tuhaf bir döngünü içindeydim. Bu döngüyü durduracak güç benim elimdeyken bu döngünün içine beni itekleyenlere suç atmaktan başka bir şey yapmıyordum.

Susmaya ihtiyacım varken konuşturdular, konuşmaya ihtiyacım varken susturdular. Tüm dengem bozulmuştu, cezasını ben çekiyordum.

Yine susarak her şeyi berbat etmiştim. Taşıyamayacağım bir yük binmişti omuzlarıma.

Yaşlı adam ölmüş...

Sürekli aynı kelimeleri mırıldanıyordum. Ağlıyordum. Gözlerimden yaşlar boşalıyordu. Dudaklarımdan iç çekişe benzer bir hıçkırık sesi çıkınca telaşla elimle ağzımı kapattım. Hızla oturma odasının kapısının önünden geçip odama ilerledim. Kapıyı açıp yavaşça kapattım. Odanın içi karanlıktı, ışığı açmadım. Karanlığa ihtiyacım vardı. Sesimi duydularsa babamın yanıma gelmesi an meselesiydi. Kapıyı kilitleyip sırtımı kapıya yasladım. Yavaş yavaş yere çöktüm. Elimle ağzımı kapattım. Gözlerimi sımsıkı yumdum.

Ağlamamalıyım. Ağlamamalıyım. Ağlamamalıyım.

Ağladım.

Ayak seslerini duyunca hızla ayağa kalkıp ışığı yaktım. Gözyaşlarımı silerken hızlı hızlı nefes alıp verdim. Ağladığımı belli etmemeliydim.

"Feraye, geldin mi?" diye sordu annem sakin bir sesle.

Bir elimle kapıdan destek alarak ayağa kalktım. Ağladığım anlaşılmasın diye ses tonumu ayarlamaya çalıştım. "Evet, az önce geldim. Yorgunum uyuyacağım." dedim saklayamadığım çatallaşmış sesimle.

Babam olsaydı çoktan bu ses tonumdan bir şeylerin ters gittiğini hatta ağladığımı anlardı ama annem anlamamıştı.

"Tamam. Uyumadan önce babanın yanına git istersen. Erken geldi bugün." Kapıyı açmaya çalıştı ama kilitliydi.

"Uyuyacağım." dedim sadece.

"Feraye, baban seni merak ediyor. Yanına..."

"Uyuyacağım!" diye bağırdım.

Bağırmak istememiştim. "Özür dilerim." diye mırıldandım duyup duymadığını bilemiyordum.

Babamın "Ne oldu?" diye sorduğunu duydum anneme.

"Yorgunmuş, uyuyacakmış." dedi annem.

"Rahatsız etmeyelim o zaman." diye mırıldandığını duydum babamın. "İyi geceler güzel kızım." dedi yüksek sesle.

Konuşamadım. Boğazımda tarif edemediğim bir acı vardı. Konuşmama engel oluyordu.

Gittiklerine emin olduğumda yere bıraktığım sırt çantamı aldım. Çantanın içinden telefonumu alıp ışığı kapattım. Telefonun ekranından yayılan cılız ışık sayesinde yatağa doğru gidip oturdum. Sakinleşmeyi bekledim. Biraz zaman alsa da sakinleşince Gökay'ı aradım. Sanki aramamı bekliyormuş gibi hemen açtı.