O adam, görev yaptığım karakola, gecenin bi' yarısında gelerek, oğlunun kaçırıldığını söylemiş ve o kayıp gecede hayatımı tamamen değiştirmişti.
[11.11.20] - [14.01.21]
Geçen günlerin ardından artık omzum daha çok kullanılırken işimin başına dönmüştüm. İzin günümde Sunyeon benim adıma bütün dosyalarımı sisteme geçirdiğini söylediğinde ona biraz kızmış ve bir daha benim işimi yapmamasını söylemiştim. Şimdi de ödeşme amaçlı onun bugünlük dosyalarına ben bakarken masamın üzerinde çalan telefona çevirmiştim bakışlarımı. 'Kim Taehyung' yazısını gördüğümde gözlerim irice açılmış ve donup kalmıştım.
Neden arıyordu ki?
Bunun cevabını telefonu açarak öğreneceğimi bilsemde gerilmiştim. Hızlı olan kalp atışlarımın aksine yavaşça derin bir nefes çekmiştim içime. Sonrada aramayı cevaplayarak kulağıma götürdüm.
"Alo?"
"Merhaba Jeongguk."
İsmimle hitap ediyor. Jeongguk diyor. Artık bir samimiyetimiz vardı değil mi?
"Merhaba, Taehyung."
"Müsait misin? Minjoon'la karakola uğramak istiyoruz. Sana bir sürprizi varmışta."
"Ah, öyle mi? Ben müsaitim. Gelebilirsiniz."
"Tamamdır. On dakika sonra görüşürüz Jeongguk."
"Görüşürüz."
Telefonu kapatıp masamın üzerine koyduğumda az önce ona ismiyle hitap etmiş olmam, beni cidden heyecanlandırıyordu. Taehyung demiştim ona. Ve az sonra buraya geliyorlardı. Çoktan terlemeye başlamış olan avuç içlerimi pantolonuma sildiğimde tuvalete gitmek için ayaklandım.
Koridordan geçip kapıyı açarak içeri girdiğimde kendime aynada bakmıştım. İlk önce parmak uçlarımla siyah, düz saçlarımı düzelttiğimde, üniformamın kravatını düzeltmiştim. Hava bugün diğer günlerin aksine daha sıcakken kısa kolu üniformamı giymiştim. Kemerimi biraz daha sıkılaştırdığımda içine verdiğim gömleği düzelttim.
Tuvaletten çıkıp masama geçecekken girişte duran beyaz arabayı gördüğümde onları kapıda karşılamak için girişe ilerledim. Ben daha dışarı çıkmadan arabadan hızlıca inen Minjoon, ve üzerinde tıpkı benimkine benzeyen polis üniformasıyla merdivenlerden zar zor çıkmıştı. Beni görünce kollarını açmış ve koşarak gelmeye başlamıştı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Silah ve gözlük yok)
Bende omzum iyileştiği için bana koşarak gelen Minjoon'u yakalamış ve kucağıma almıştım. İlk başta boynuma sıkıca sarılmış sonrada benden uzaklaşarak üzerini göstermişti. "Bak Jeongguk hyung! Bende artık bir süper kahraman oldum!" Düşecek olan şapkasını düzelttikten sonra yanağını sıkıp salladım. "Çok şirin bir süper kahraman olmuşsun!" Dudağını büzüp sevimli pozlar verirken gülmüş ve onu aşağı indirmiştim.
