Hayat; benim için günler önce tüm sıradanlığı ve olağanlığıyla devam ediyordu, olması gerektiği gibi... Ufak bir duygunun hayatın rotasını değiştirecek bir güce sahip olacağını tahmin edemezdim, küçücük bir 'merak' duygusunun ilerlediğim çizginin dışına çıkaracağını da bilemezdim. Ama atalarımız; 'insanın başına ne gelirse meraktan' diye boşuna dememiş. Yanlış anlamayın öyle meraklı bir insan değilim, hatta merak etmediklerim daha fazladır ama o gece, evet tam o gece merakıma yenik düşmeyip geçip gitseydim belki de şu an çok farklı bir yerde olurdum. Ama asla kadere isyan edip yanlışa düşmek değildi niyetim aksine bazen bunların yaşanması gerektiğine inanıyorum. Tek an da kalmak zordu benim için, domino etkisi yaratan düşünceler birbirinin üstünden kayarken kalbime hükmedecek olan ilk anlarımı hatırlıyordum. Koyu mavilerin üstünde parlayan kızıllık ve tüm onlardan sıyrılıp gözlerime ulaşan derin bakışlar... Maviydi. Nasıl fark ettim o kadar kargaşa içinde bilmiyorum ama sanırım o gördüğüm son renk olacaktı. Ne bedenim ne ruhum bu karışıklığa daha fazla dayanamayarak titrediğinde bir kez daha yalvardım bana tek yardımcı olacak olana... "Bir Kurtuluş Allah'ım." ... ⚓Her şerde bir hayır vardır. Allah bilir siz bilemezsiniz! ⚓Her şeyden önce dini hassasiyetleri olan ve bu uğurda kendinden ödün vermeden yaşamaya çalışan - ki bu ahir zamanda çok zor- bir genç kızın hikayesi... Not: Şunu belirtmeliyim ki ilk bölümler benim çok da beğenmediğim ve ilk acemilikle yazdığım satırlardır, gerçi hala acemiyim ama ilk bölümlere nazaran daha yerinde yazdığımı düşünüyorum. Eğer şans verip okumaya devam ederseniz çok mutlu olurum.