Eylül Akşamı | TAMAMLANDI |

HER EYLÜL YENİ BİR BAŞLANGIÇ...

Birine aşık olmak güzel.. Ya birinde "aşk" olmak?

Sahi.. Aşk nedir sevgili?
Aşk ölümdür.
Aşk her saniye yavaş yavaş ölmektir.
Gözünü bile kırpmadan gireceğin bir savaştır AŞK...

kadın çok sevdalandı.
adam da sevdi,
belki.
lâkin bilirsiniz,
okyanus ile göl hiçbir zaman denk değildir.
kadının tükenişi bu yüzden.

Kadın ciğerlerine kadar mahvoldu, adamın saçının kılına zarar gelmesin diye.
O gün ağlıyordu adam, sesi titredi. Kadının içi acıdı. Ama affedemedi canından çok sevdiği adamı.
Tükendi kadın.. Yine de sessizce sevmeye devam etti adamı.

"Sen de benim en sevdiğim şiirsin. Sen başlı başına bir şiirsin Zeynep.. Gözlerin, bakışların.. Saçların. Kirpiklerinin her bir tanesine ayrı ayrı şiir yazmak isterdim."

"Yerde taşların arasından çıkan papatyaya baktı genç adam. Daha sonra tekrar çevirdi gözlerini.Hiçbir zaman umursamamıştı o papatyayı. Gözünün önündeki güzelliği görmezden gelmişti, oraya her gittiğinde. O sırada dank etti. Gülümsedi. O papatyayı tutup kopardı yerinden. Ona baktı. Onu sevdi.Ama bilmiyordu ki o papatyayı kopardığında bir daha asla eskisi gibi olmayacağını, onun büyüyemeyeceğini, solup, kararıp öleceğini.. Adamın bunlardan haberi yoktu. Daha sonra o papatyayı sevdiği kadına benzetti. O'nuda umursamamıştı. O'nu sevmeye çalışırken, o'nu öldürdüğünü hatırladı."

Yapayalnız, hırçın, kendinden başka kimseyi sevmeyen bir adam..
Sevmeyi ve sevilmeyi bekleyen, sevdiği insana kalbinin kapılarını sonuna kadar açmaya hazır, güçlü bir kadın.. Aşkından yanıp kül olduğu halde kadını görmeyen bir adam..

"İntikam senin gözünü kör etmiş."