HİKAYE DÜZENLENMİŞ BİR ÇOK YER DEĞİŞMİŞTİR.
Defne & Selim
"Ben mi bir şey yaptım ? Sana umut verecek bir davranışım mı oldu benim ?"
Bakışları canımı acıtıyordu.
"Merak etme sen her seferinde yerimi bana çok güzel hatırlattın, umut vermeyi bırak he...
Bölüm şarkısı: Şebnem Ferah- Gözlerimin Etrafındaki Çizgiler
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Belki de tüm hikayeler mutlu sonla bitmek zorunda değildir.
♡♡♡
2.KISIM
Konvoy eşliğinde düğünün yapılacağı otele ilerliyorken arkamızda ki arabada camdan çıkıp bağıran Merve'yi aynadan görüyordum.
Savaş abi arkamızdan yanımıza geçicince Merve boğazı yırtılırcasına bağırdı.
"Hazır mıyız gençleer!!"
Deli kız. Onları çok seviyordum. Her zaman yanımda olmuşlardı. Tüm yaşadıklarımız zihniöden geçerken arabanın durmasıyla gerçek hayata döndüm.
Selim arabadan indikten sonra benim tarafıma gelip kapımı açtı. Üzerimde ki gelinliğim etekleri zorluk çıkarırken inmeme yardım etti. Güçlükle arabadan çıktığımda toplanan duvağımı düzelttim.
Elimi tutup bir öpücük bıraktığında heyecandan bayılacak gibiydim. Dizlerim zangır zangır titriyordu.
"Sakin ol güzelim."
"Olamıyorum Selim, heyecandan midem kıpır kıpır."
"Bakma bende çok heyecanlıyım, elim ayağım titriyor."
Halimize gülüp koluna girdim.
"Defne Arıkan olmaya hazır mısınız küçük hanım?"
"Hazırım efendim, gidelim lütfen."
Koluna girip emin adımlarla otele ilerlerken hala bakışlarında bir tuhaflık olduğjnun farkındaydım. Otelin girişinde dikile Yılmaz'a bir baş selamı verip ilerledi.
"O içeriye gelmeyecek mi?"
"Hayır güzelim o kapıda bekleyecek."
Meraklı gözlerim ona döndüğünde daha sorumu sormadan beni yanıtladı.
"Neden deme çünkü öyle gerekiyor. Artık şunları düşünmeyi bırak. Düğünümüz başlıyor farkında mısın?"
Haklıydı. Düşünmeyecek anı yaşayacaktım.Salonun kapısına gelince koluna daha sıkı tutundum.
Derin bir nefes alıp son kez bir bimize bakıp bana güven verircesine gülümsedi.
