Yeşil Peri (Peri Serisi 1) ASKIDA

31.Bölüm ~Muz~

Herkese merhaba,
O güzel yorumlarınız için teşekkür ediyorum hepinize. Birşeyler yazdım ama inanın nasıl oldu bilmiyorum. Bu kısımda sizin yorumlarınız araya giriyor. Eklemek istediğiniz birşey olur, okumak istediğiniz bir sahne ya da unuttuğunuz bir şey hiç farketmez yeter ki yazın.

Bölüm sayısı ve bölüm adı ayrı bi ironi.. Eh bölüm sonunuda ona yakışır şekilde yazdıım.:d

Keyifli okumalar!

"Kimmiş hayatım?"

Mesajı defalarca kez okudum. Emin olmak için. Ah! Ne için emin olacaktım ki? Koray'dan başka kimin benimle bir sorunu vardı ki?

Açelya, Tarık, birde şu hastanede beni boğmaya çalışan kadın.

Lanet olsun. Cidden kimsenin sorunu yokmuş benimle (!)

"Bankadan, özel günler için indirimlerden bahsediyor." Dedim. Kerem'in mırıldanması duyduktan sonra rahat bir nefes aldım.

Kerem'den bu mesajı bir şekilde saklamam gerekiyor. Öğrenirse ortalık iyice karışacak Kerem, Koray'ın peşine düşecek, Açelya Kerem'e yardım etme bahanesiyle yanında olacak. Ben hamile olduğum için Kerem beni yaklaştırmayacak konudan uzak tutacak evde kafayı yiyeceğim Kerem ne yapıyor diye. Daha sonra bir haber gelecek ve ya Kerem'e bir şey olmuş olacak ya da Koray'a. Koray umurumda olmazdı ama Koray'ı öldürdü diye Kerem hapse girebilir ve ben bir çocukla ortada Kerem'siz kalırdım.

Allah'ım! Neler düşünüyorum böyle ben?!

"Zeynep!" diye bağırdı Kerem düşüncelerimden kurtulmaya çalışacak Kerem'e baktım.

"Yemin ederim mesaj Koray'dan değildi!" diye ciyakladım ağlamaklı sesle.

Kerem ilk önce tepkisiz kaldı. Bir süre boş gözlerle yüzüme baktı. Ardından gözlerinde gördüğüm nefret ve ateş beni kavururken ne dediğimi, hatırlamadığımı fark ettim. Sahi bu adam niye bu kadar sinirlendi ki?

Az önce adama 'Yemin ederim mesaj Koray'dan değildi!' diye bağırdın Zeynep.

Diyen iç sesime içimden koca bir kahkaha attım. Tabi ki de o kadar aptalca bir şey yapm-

Gözlerim şaşkınlık ve korkuyla büyürken Kerem elinde ki tabağı masaya fırlatırcasına koydu. "Neyden bahsediyorsun sen?" diye bağırdı var gücüyle. Ah! Aptalım hem de çok büyük aptal. Umarım bebeğim benim gibi olmaz diye geçirdim içimden.

"Sana diyorum!"

"Ne bağırıyorsun be! Görmüyor musun hala kendime gelemedim." Gözleri bir anlığına yumuşar gibi oldu ama çok kısa bir an sürdü. Daha sakin bir ses tonuyla,

"Neler döndüğünden bahsedecek misin Zeynep?" diye konuştu. Pekala, belki onu kandırabilirim ve bu anı unutmasını sağlayabilirim.

Ah! Kimi kandırıyorsun Zeynep. Karşında ki Kerem. Diyerek beni küçümseyen iç sesime sesli bir kahkaha attım.

Aslında bakarsan senin yöntemlerinle kandırmayı düşünüyordum ama tabi sen kandıramazsın diyorsan hiç denemeyeyim.

İç sesimle konuşmaya dalmışken Kerem'i tamamen unutmuştum. "Gel otur anlatacağım." Dedim sakince. Kerem kafasını yukarı kaldırıp sabır diledikten sonra yanıma kuruldu. Siniri hala geçmemişti ama biraz da olsa yumuşamış gibiydi.

Ah Zeynepçim baştan söylesene bende senin salak saçma formüllerinle kandıracaksın zannediyordum. Aslında bakarsan sana yardımcı olabilirim yani neler yapacağını söyleyebilirim.