Yeşil Peri (Peri Serisi 1) ASKIDA

14.Bölüm ~Cevap~

Ben geldim canlarım. Bu bölüm diğerlerinin aksine daha çok ilerleyen bölümler için bir kaç tüyo içerikli. Zeynep'in neden anne olmak istememesine değindim.
Kerem'e kızabilir, Açelya'yı boğmak isteyebilir, Zeynep'e sinir olabilirsiniz.
Zeynep'e istediğiniz kadar sinir olun haklısınız, Açelya'yı cidden boğmak isteyenler olacaktır o konuda da haklsınız. Ama diyeceğim şu ki sadece Kerem'i anlamaya çalışın.

 O güzel yorumlarınız beni çok mutlu ediyor, yorumlarınızı eksik etmeyiniz.

İyi okumalar!

“Söylemeyecek misin artık?”

Neredeyse bir saattir yoldayız ve nereye gideceğimizi bilmiyorum. Sürpriz yapacakmış. Evet, evet doğru duydunuz, öküz kerem Sayer sevgilisine sürpriz yapıyor görülmüş şey değil.

“Sürpriz dedim, uyu daha çok yolumuz var.”  Ah! Birde valizlerimizi toplamıştık yanıma bikinimi almamı istemişti ne kadar ısrar etsem de zorla bikinimi bavuluma sokuşturmuştu. Sudan hep korkmuşumdur. Bu yüzden yüzme öğrenememiştim. Ama tabi ki de bunu Kerem’e söyleyemedim.

Surat asıp kollarımı göğüslerimde birleştirdim. Kafamı cama yaslayıp düşünmeye başladım. Her ne kadar kafamdan atmaya çalışsam da yumurtalıklarımda kist oluşu beni korkutmuştu. Küçükken çocukları çok severdim onlarla oynar onlarla gülerdim. Ta ki annem ölene kadar..

“Hayatım iyi misin?” Gözümden bir damla yaş akarken kafamı aşağı yukarı sallayıp elimle yaşı sildim. Ağlamayacaktım annem beni böyle görse üzülürdü. Bir bebeğim olmasını istemiyordum korkuyordum annem gibi olmaktan sevdiğim adamı bırakmaktan korkuyordum. Belki de annem bana çok kızgındır sırf bu yüzden bir bebek istemediğim için..

Annem öldüğü zaman daha on iki yaşındaydım, küçüktüm hiçbir şey bilmiyordum aslında hayatın hep tozpembe olacağın düşünüyordum. O zamanlar en büyük sıkıntım derslerim, izlediğim dizi karakterlerinin hayatları, yüzümde çıkan sivilce ve daha birçok şey.

Annem öldükten sonra hayata küsmüştüm beni bıraktığı için ona kızmıştım, annemin ölümüne sebep olan bebeğe kızmıştım, babamın annemi hamile bırakmasına kızmıştım. Çoğu zaman babamı suçlamıştım her şeye rağmen annemin o bebeği doğurmak istemesine kızmıştım.  Aylarla ağlayıp evden dışarı çıkmamış, okula gitmemiş, kimseyle konuşmamıştım.  Hiçbir bebeği elime almamış hepsine tiksinerek bakmıştım.

Hiçbir zaman evlenmek istememiştim. Sırf hamile kalmamak için sırf kocam çocuk istemesin diye. Çocuk sevmeyen adam nerede varsa hep onlara gitmiştim. Hep öyle adamları sevmiştim. Peki ya şimdi?

Çocuklara aşık ve üstüne üstlük kadın doğum doktoru bir adama aşığım. Ne büyük ironi ama..

Aylarca babamla konuşmayıp halamda kalmıştım. Neden ona kızdığımı bile bilmiyordum ki. Annem öldükten sonra işte o zaman bir bebek istemediğimi anlamıştım. Hamile kalmayacağım diye kendime defalarca kez söz vermiştim. Kardeşim kız olacaktı o zamanlar o kadar mutluydum ki. Kız bir kardeş beraber makyaj yapabileceğim, sevgilimi anlatabileceğimi alışverişe çıkabileceğim bir kardeş.

Annem adını sen koyabilirsin dediğinde aklıma ilk Peri ismi gelmişti, ona hep Peri diye seslenirdim. Sanki beni duyabilecekmiş gibi. Evet o artık bir Peri şuan beni yukarıdan izleyen bir Peri..