Yeşil Peri (Peri Serisi 1) ASKIDA

2.Bölüm ~Doktor~

Herkese merhaba.
Yeni bölümle karşınızdayız. Sizi daha fazla bekletmek istemedik. Ufak bir uyarı bu bölümde Kerem'e birazcık kızabilirsiniz.

Yorum ve votelerinizi eksik etmeyiniz yorumları okudukça yazma isteğimiz artıyor.
Şimdiden teşekkürler. 

Bölümü Zeynep'e ithaf ediyoruum.

İyi okumalar!

Karşımda duran çakır keyif ve oldukça seksi adam bana elini uzatmış ve karşılık vermemi bekliyordu.

Ama ona istediğini vermeyecektim.

Tamam, evet seksi hem de fazla seksiydi.  Ela yeşil karışımı gözlerinde ki parlaklık insanı büyülüyordu. Ve.. Ve.. Gülüşü. Bir ömür boyu karşımda gülümsese onu izleyebilirdim. Karamel turuncu karışımı saçlarına ve oldukça belli olan elmacık kemiklerine dokunma isteğimi geri itmeye çalışıyordum. Bu adam resmen beni büyülüyordu!

Ahh! Zeynep sen bu değilsin diyen iç sesime hak vererek iki adım geriye çekildim ve aramızda ki mesafeyi açtım. Yüzümü duygusuz tutmaya çalışarak:

"Ne istiyorsun." Dedim. Birazcık kaba mı davranmıştım sanki? Ah! Hadi ama! Az önce kaç kızı kucağından geçirdi bu adam bunu hak ediyordu.

Verdiğim cevap karşısında bir an afalladı ama kendini hızlıca toparlayıp elini aşağıya indirdi. Benden böyle bir cevap beklemiyordu anlaşılan.

Yüzüne yerleştirdiği piç bir gülümsemeyle beni baştan aşağıya süzdü ve hiçbir şey demeden arkasını dönüp gitti.

~~

Onunla karşılaştığımız gecenin üstünden iki gün geçmişti ve o bara hiç uğramadı. Tabi ki de uğramaz adımı bile söylemedim adama aaahhh! Elini bile sıkmadım adamın ne saçmalıyorum ben?

Tuana'yla oturmuş kahvelerimizi içerken onu aklımdan kovmaya çalıştım yeşil gözlerini gözümün önünde bir türlü gitmiyordu bu kadar mükemmel olmak zorunda mıydı?

"Zeynep farkında mısın iki ay geciktin?" Tuana'nın sorduğu soru karşısında hafızamı zorlayıp en son ne zaman regl olduğumu hatırlamaya çalıştım. Ah! Evet, neredeyse iki ay olmuştu. Peki neden bu kadar gecikmiştim?

"Önemli bir şey yoktur giderim bir ara doktora." Diye kestirip attım. Cidden önemli bir şey olmamalıydı.

"Yani, şey Zeynep şey olmasın işte of, nasıl söyleyeceğimi bilmiyorum." Neyi kastettiğini birkaç saniye sonra anladım. Ve ağzımın O şeklini almasına engel olamadım. Cidden mi? Benden böyle bir şey mi beklemişti?

Derin bir nefes aldım.

Kırgın ve sinirli bir ses tonuyla "Kimseyle yatmadığımı biliyorsun Tuana böyle bir şey olması imkânsız." Dedim.

Tuana yerinden kalkıp yanıma geldi ve kollarını bedenime sardı.

"Öyle demek istemediğimi biliyorsun ama ne bileyim aklıma ilk o geldi." Deyip dudaklarını büzdü.

Onun bu haline kim dayanırdı ki? Yavru bir köpek gibiyi âdete. Sarılmasına karşılık verip gülümsedim.  

"Hadi kalk kadın doğuma gidiyoruz." Deyip yanımdan kalktı.

"Senin gelmene gerek yok ben giderim sen bara git boş bırakma orayı." Dedim itiraz istemez bir şekilde o da anlamış olmalı ki fazla üstelemedi.

Tunana'yı gönderdikten sonra odama çıkıp altıma jean ve üzerine bir badi geçirdim. Çantamı ve anahtarları alıp evden dışarı attım kendimi. Temiz havayı ciğerlerime çekip rahatlamaya çalıştım.

Çok geçmeden hastaneye gelmiştim. Randevu almadığım için müsait olan her hangi bir doktora görünebileceğimi söyledim. Doktor doktordu işte ne fark eder?

"Kerem bey müsait buyurun girebilirsiniz." Diyen hemşireye gülümseyip ayağa kalktım ve kapıyı tıklattım. Çok geçmeden içeriden girin sesi geldi. Bu ses.. Fazla tanıdıktı geliyordu. Yani, sanırım.

İçeri girdiğimde karşılaştığım yeşil gözlerle adeta şoka girdim. Doktor muydu? Hem de kadın doğum uzmanı. Onun gibi züppe birisi cidden doktor mu olmuştu?

Yaşadığım şoka birlikte karşımda duran adamı tamamen unutmuştum. Zoraki gülümseyip karşısında ki koltuğa oturdum. Yüzüne baktığım zaman benim aksine yüzüne yerleştirdiği piç bir gülümsemeyle ve gayet rahat bir tavırla beni süzüyordu.

Ortamda ki sessizlik elle tutular cinstendi ve bu oldukça rahatsız ediciydi. O da bu durumdan sıkılmış olacak ki fazla beklemeden söze girdi.

"Seni burada görmeyi beklemiyordum. Hamile falan mısın? Yoksa aldırmaya mı geldin? Aslına hiçte böyle şeyler yapacak bir kıza benzemiyorsun yazık oldu." Deyip oturduğu koltuğa iyice yayıldı.

Söylediği şeyler karşısında dumura uğradım adeta. Beni ne sanıyordu bu? Benimle böyle nasıl konuşuyordu? Nereden geliyordu bu samimiyet? Kendime hâkim olmaya çalışıp derin bir nefes aldım. Tekrar, tekrar, tekrar.

 Aaahhh! Çıldırıcam sanırım piç kurusu!

"Hamile değilim. Ayrıca böyle bir durum sizi ilgilendirmez. "

Derin bir nefes daha aldım yüzümün kızardığını hissedebiliyordum.

"İki ay kadar regli olmadım .Bu yüzden geldim."

Derin bir nefes daha. 

"Şimdi işinizi yapıp beni tedavi edecek misiniz?"

Verdiğim cevap karşısında arsızca gülümsedi. Masanın üzerinde duran kâğıtlara bir kaç şey yazıp bana uzattı.

"Ultrason ve kan testi istiyorum. Sonuçlar çıkınca bana uğrayın."

Az önce ki piç nereye gitmişti?

Kâğıtları elinden alıp ayağa kalktım yüzüne bile bakmadan kapıyı çarpıp adeta dışarı attım kendimi.

Gözlerinde ki parlaklıkla ve gülüşüyle beni büyüleyen adama ne olmuştu böyle?  İçimden kendime binlerce kez küfür ettim cidden bu iğrenç heriften etkilenmiş miydim?!

Bütün bu saçma düşüncelerimi sonraya düşünmek için bir kenara not ederek istediği testleri yapmaya gittim. Aç karnına gelmediğim için bol miktarda su içmek zorunda kalmıştım neyse ki fazla beklemende sonuçları alıp yukarı çıktım. Bir an önce şu işi bitirmek ve bir daha bu herifi görmek istemiyordum.

Kapıyı tıklatıp bir şey demesine izin vermeden içeri girdim. Kafasını bilgisayarından kaldırıp bana baktı ve gülümsedi. Elimde ki kâğıtları masaya fırlatırsına bıraktım ve beklemeye başladım. Verdiğim aşırı tepki yüzünden dudaklarını birbirine bastırdı.

Piç kurusu.

Sonuçlara göz gezdirip kafasını kaldırdı ve  yeşil gözlerine takılı kaldım.. Yine.

"Hamile değilmişsin neyse ki." Deyip kahkaha attı. Sinirden ne yapacağımı bilemez şekilde olduğum yer de kıpırdandım.  Dişlerimin arasında adeta tıslayarak:

"Sonuç ne? dedim.

"Hey sakin sadece ufak bir şaka." Derin bir nefes aldı. Onunla birlikte bende derin bir nefes aldım.

"Birkaç ilaç yazıcam onları kullanmanı istiyorum, yumurtalıkların ufak bir kist var fakat onu regli dönemimde kan ile beraber atacağını düşünüyorum yani şimdilik korkulacak bir şey yok hala hamile kalabilirsin." Deyip göz kırptı.

Daha fazla bu iğrenç herifin yanında durmak istemiyordum. Cümlesinin de ki ima midemi bulandırmaya yetmişti. Bu adamdan bir çocuk yapacağıma yumurtalıklarımı aldırırım daha iyi.

Uzattığı reçeteyi alıp çantama attım ve yüzüne bile bakmadan kapıya yöneldim.

Kapıdan çıkarken bay ukalanın sesini duydum:

"Umarım bir daha görüşürüz Zeynep."