Haar mond viel open, "Oh en wie is de gelukkige moeder?" vraagt ze twijfelend.
"We hebben haar geadopteerd." vertelt Harry verder. Voor een moment wist Jessica niks meer uit te brengen, maar ze herstede zich snel weer.
"Wow dit is nog eens nieuws, hoe lang al?" vraagt ze met een schuin oog naar mij.
"Al een half jaar ongeveer, iets langer waarschijnlijk. We hebben haar samen met haar broertje geadopteerd." vertelde Louis.
"Ah." was het enige wat ze kon uitbrengen en ik merkte dat Niall zijn lach in moest houden.
Ik schoof wat ongemakkelijk heen en weer op de bank waar ik samen met Niall en Zayn op zat. Louis, Harry en Liam zaten op hogere krukken achter ons. Jessica schuin voor ons op een luxe stoel.
"En hoe valt het, leven met deze beroemde zangers?" focuste ze zich weer op mij.
"Het was eerst even wennen natuurlijk-"
"Ja snap ik helemaal."
"Maar nu is het gezellig en zijn we al helemaal aan elkaar gewend." maak ik mijn zin beledigd af.
"Gelukkig maar. Heb je nog een paar leuke weetjes over One Direction?" vraagt ze met een knipoog.
Ik dacht even kort na, "Ik kan we zeggen dat ze verantwoordelijker zijn dan dat ze zich gedragen." De vrouw moest hard lachen en zo praatte we nog een tijdje over van alles en nog wat.
"Jenna, mag ik je wat vragen. Misschien is het heel persoonlijk, maar ik ben eigelijk wel heel benieuwd." Ik knikte, hier ging het komen.
"Mag ik vragen waarom je geen haar hebt?"
Ik voelde hoe Zayn en Niall beide dichter tegen mij aan kropen en voelde Harry's hand op mijn schouder. Meteen had Jessica spijt van haar vraag.
"Je hoeft niet-"
"Ik heb kanker." kapte ik haar af en iedereen werd stil. "Het is al best lang bekend nu en ik ben al meerde keren opgenomen in het ziekenhuis voor behandelingen." ging ik verder.
"Ach meissie, je moest het heel erg zwaar hebben." zei ze vol medelijden. Dan was ze veel te aardig en een andere keer was ze nieuwsgierig en veel te opdringerig.
"Ja het is zwaar inderdaad maar ik zal niet opgeven." er verscheen een lach op haar gezicht en Harry kneep even in mijn schouder.
"En hoe is het met de liefde heren? Harry heb je weer iemand aan de haak geslagen?" Ik trok mijn wenkbrauwen op van haar vraag en draaide me om naar Harry.
"Nou nee ik-"
"Aah kom op Styles, niet zo verlegen. We weten hoe je met vrouwen bent." kapte ze de jongen af. Nu viel mijn mond open. Ik zag tranen in Harry's ogen en keek naar Louis. Hij deed niks.
"Pardon mevrouw" onderbrak ik haar, "Zoiets kunt u niet zeggen. Volgens mij kent u Harry niet eens zo goed."
"Oh nee, het is toch voor iedereen duidelijk hoe dol Harry op vrouwen is."
Het bloed in mijn lichaam begon te koken.
"Zoals ik al zei, u kent Harry niet eens. In de tijd die ik tot nu toe bij Harry heb gewoon ben ik er vrijwel meteen achter gekomen dat Harry geen vrouw kwaad wilt doen." Ik zie Jessica ongemakkelijk kijken en opnieuw voelde ik Harry in mijn schouder knijpen. Jemig wat dacht deze vrouw nou eigelijk.
Na het hele Harry en vrouwen incident verliep het interview verrassend niet ongemakkelijk. De relatie van Niall en mij was niet aan bod gekomen. Wat ik ergens wel fijn vond, maar het was ook wel leuk geweest als het bekend was gemaakt. Maar het zou ook raar zijn aangezien er alleen was verteld dat One Direction mij had geadopteerd en niet specifiek Louis en Harry. Nadat we afscheid hadden genomen van Jessica waren we terug in de kleedkamer.
"Nou dat viel wel mee." zeg ik enig enthousiast.
"Je hebt het geweldig gedaan Jen, we zijn trots op je!" zegt Zayn enthousiast.
"Ik snap alleen niet waarom die vrouw zo veel haat naar jou had Harry," ging ik verder, "Ik bedoel, kom op zeg. Als je iemand niet kent vraag je zo iets niet."
Harry sloeg zijn ogen neer.
"Dat is nu eenmaal hoe het gaat." zegt hij.
"k keek Zayn niet begrijpend aan. "Komt later nog wel een keer."
Ik knik, "Ik ga even rondkijken." en ik loop naar de deur toe.
"Alleen?" vraagt Niall.
"Ja."
"Zeker weten? Voel je je goed genoeg?"
"Ja Niall, geen zorgen. Ik zie jullie straks wel weer." en ik geef Niall een kus voordat ik de kamer uit loop.
Harry pov
"You okay Haz?" vraagt Louis als Jenna weg is.
"Yeah." antwoord ik.
"Ik zie dat er iets is Harry." Met een diepe zucht laat ik mij achterover in de bank vallen. We zaten inmiddels in weer een andere ruimte in het gebouw waar we het interview hebben gehad. Liam en Zayn zaten aan een tafeltje en ik lag op een bank naast Louis. Niall liep te ijsberen door de kamer.
"Ik denk dat ik gewoon graag had gewild dat ik na onze break iets anders behandeld zou worden, snap je." leg ik uit.
Louis knikte.
"Ik wordt er gewoon gek van dat mensen een beeld van mij hebben van iets dat niet waar is." Ik voelde de tranen weer achter mijn ogen prikken.
"I know Haz, dat wilden we allemaal. Maar Jenna nam het voor je op toch. Dat is juist goed." Louis slaat zijn armen beschermend om mij heen en ik nestelde mijn hoofd in zijn borstkast. Ik luisterde naar zijn hartslag terwijl de andere jongens verder praten.
"Vind je niet dat we het haar moeten vertellen Lou?" vraag ik.
"Wat bedoel je?"
"je weet wat ik bedoel." Zuchtend keek ik in zijn blauwe ogen en hij knikte.
"Ik denk niet dat we dat nu moeten doen. Misschien als ze beter is, nu is niet het goede moment Harry."
"Ik denk dat er nooit een goed moment zal komen." mompel ik en ik laat mijn hoofd zakken en staarde naar het witte plafon.
"Het komt wel Harry, het komt wel." en ik voelde Louis' lippen op de mijne.
"Hebben jullie enig idee waar Jenna is?" Niall loopt nu al een half uur door de kamer pijnzend over Jenna.
"Bro doe rustig, ze zei dat ze zich prima voelde. Heb een beetje vertrouwen." sneerde Zayn hem de mond.
Iedereen was opgefokt na het interview en het werd er niet gezelliger op. "Dat is het enige wat ze zegt Zayn! En ik zie dat ze lult!" schreeuwde Niall nu hard en ik kroop dichter tegen Louis aan.
"Ze is niet gewend aan interviews en aandacht Niall, geef haar even ruimte!" zegt Zayn terug.
"Ik ben ook weg, even een luchtje scheppen." zeg ik meer tegen Louis dan tegen de andere jongens aangezien Zayn en Niall nog steeds bekvechtend tegenover elkaar stonden en Liam zijn best deed om het was te sussen, zonder succes. Louis kust mijn voorhoofd voordat ik opstond en de kamer uit liep.
-
Merry Christmas btw people!!
JE LEEST
Please don't leave.
FanfictionYou only win if you don't give up, cus love is war and war is love. (Trigger warning)