Please don't leave.

Over Again

Hee lads!!

Super vet dat jullie mijn verhaal lezen;))

Ik hoop dat jullie het leuk gaan vinden. Comments zijn altijd welkom!! 

_

Vandaag gaat het eindelijk gebeuren. Na twee jaar bij een alleenstaande, dronken vader in huis wonen wordt ik eindelijk ergens anders geplaatst. Nou eigelijk is Cole, mijn broertje van twee en een half, enthousiast. Ik vond het best oké, denk ik, om alleen met hem te zijn en dagelijks geschreeuw moeten aanhoren en kots opruimen. De rest bewaar ik voor een andere keer.  Ik was in ieder geval met Cole. 

Maar eindelijk hebben de mensen van de organisatie voor jeugdzorg er iets aan gedaan. We wachten al een half uur met onze koffers in een kantoortje. Het kantoortje is te kaal en te strak ingericht. Cole zit met een paar autootjes te spelen die we van thuis hadden meegenomen.

"Jenna?" Ik kijk op van mijn telefoon, "Dit zijn jullie nieuwe ouders." zegt mevrouw Vischer en er stappen vijf jongemannen binnen. Meteen viel mijn mond open. Daar stond letterlijk heel One Direction. 

"Cole, kom eens kijken." zeg ik terwijl ik mijn broertje op til. "Nieuwe papa?" spartelde het jongetje. "Ja Cole, nieuwe papa."

"Hey, ik ben Harry." stelt de jongen met krullen en groene, heldere ogen zich voor. Meteen spreidde Cole zijn armpjes naar Harry. Vragend keek hij mij aan en ik overhandigde hem aan Harry. 

"Zayn. Leuk je te ontmoeten." zegt de volgende jongen.

 "Jenna." en ik schudde de hand van de zwartharige jongen met een scherpe kaaklijn. 

"Hey, Liam." Ik schud de hand van de derde jongen en ook hij had tattoes net als de eerste twee. Ik wendde mijn blik weer af toen de vierde jongen op mij af kwam lopen. 

"Louis hé?" zeg ik nog voor hij iets kon zeggen. De jongen knikte kort en ik lachte terug. Daarna draaide hij zich om en liep naar Harry en Cole.  

"Niall."

De vijfde jongen kwam voor mij staan. Zijn prachtige, perfecte blonde geverfde haren zaten goed in model en zijn diep blauwe ogen keken mij twinkelend aan. Zijn lach was puur en gemeend toen ik zijn hand schudde. Ik had mij altijd verbaasd over het feit dat hij de enige jongen van de band was zonder tattoes. Kom op Jen, hou je hoofd er bij.

"Jenna" zei ik na een lange stilte waarin onze handen elkaar niet los hadden gelaten. "Ehhem" kuchte Liam en meteen liet ik los en draaide me om. "We moeten nog even het een en ander bespreken." vervolgde hij zijn zin en met tegenzin liep ik naar mevrouw Vischer. 

Na een uitgebreid gesprek met de vrouw waarin we dingen bespraken die mij al tig keer uiteglegd waren, en naar de reactie van Niall te zien wisten zij dit ook al,  stapten we een grote bus in en ik nam Cole op schoot toen ik bij het raam ging zitten. 

"Jenna? Cole kan in de maxi-cosy." Harry deed de deur open en tilde Cole voorzichtig op voordat ik kon protesteren. Nadat iedereen was ingestapt werd het stil. 

"Eh, is het goed als ik muziek ga luisteren?" vraag ik voorzichtig. 

"Ja natuurlijk. Hoef je niet te vragen." zei Niall die naast mij zat. Ik deed mijn oortjes in en zetten Jeremy Zucker op en leunde tegen het raam aan. We reden langs allerlei landschappen. 

"Hoe lang moeten we?"

"Acht uur." Ik zuchtte net iets te hard waardoor iedereen moest lachen. Cole zat nog steeds te spelen met zijn autootjes. Hij zag en vrolijk uit. Blijer dan normaal.