Please don't leave.

Home

Ik zag dat Niall weer een gitaar vast had en Zayn en Harry zongen een nummer dat ik niet kende. 

"Lads, Jen wil even wat zeggen." Het drietal stopte en we gingen zitten. Ik pakte een kussen en ging op de grond zitten zodat iedereen mij aanstaarde.

"Ten eerste wil ik sorry zeggen over hoe ik tegen jullie uit viel. En sorry Liam, ik bedoelde het niet zo." 

"Weet ik en het geeft niks." zegt Liam. 

"Verder reageerde ik zo omdat-" Ik maakte mijn zin niet af en het bleef een tijdje stil. In mijn hoofd zette ik alles op een rijtje zodat ik niet overstuur over mijn woorden heen zou struikelen. "Oke." ging ik uiteindelijk verder.

"Ik reageerde zo omdat als zo iets gebeurde vroeger, werd ik of volledig in elkaar geslagen. Of ik werd-" Weer maak ik mijn zin niet af en sloeg mijn ogen neer. 

"Verkracht." maakte Niall mijn zin af. 

"Niall!" zei Harry meteen boos. 

"Het is zo." fluisterde ik. Meteen was iedereen weer stil. Ik zuchtte en stond op. Het was er uit. Eindelijk had ik het iemand verteld. Maar je kon niet zeggen dat ik me er beter door ging voelen. Ik loop zonder nog iets te zeggen naar de gang en trok mijn witte All Stars aan en liep naar buiten.

De lucht begon prachtige kleuren te krijgen. Ik liep misschien vijf minuten buiten, maar wist eigelijk niet waar ik heen ging. Dus ik draaide mij weer om en liep richting het huis. Een enorme hoofdpijn begon mijn hoofd binnen te dringen, maar ik negeerde het. Meteen toen ik binnen stapte werd ik omhelst door Niall.

"Het spijt me zo zo erg." Ik knuffelde hem steviger. 

"Niall, je kan hier niks aan doen. Het is gebeurt. Punt uit." De blonde jongen liet me los en keek me aan. 

"Hoe kan je zo snel iemand vergeven?" Ik haalde mijn schouders op, "Gewoon doen I guess. Het is gebeurt en niemand kan er meer wat aan doen." Ik glimlach en Niall drukt mij weer dicht tegen hem aan.

Zijn armen voelde vertrouwd. Zo sterk om mijn fragiele lichaam geslagen. De manier waarop hij mij vast hield zorgde er voor dat ik me geliefd voelde.

Na een tijdje in de hal gestaan hebben liepen we samen naar de keuken. Harry zat levenloos voor zich uit te kijken. 

"Hee." zeg ik zachtjes. Meteen draaide hij zich om en pakte mij stevig vast. "Jen, het spijt me zo-" 

"Het is klaar nu, jullie hebben me daar weg gehaald." kapte ik hem af. Hij knuffelde mij steviger en de andere jongens kwamen ook binnen. Ik liet Harry los en knuffelde Louis, Zayn en Liam. Ik verontschuldigde me nogmaals voor mijn gedrag, maar meteen begonnen zij ook. Ik vertelde ze hetzelfde wat ik Niall, Zayn en Harry had verteld.

Ik zag dat Zayn tranen in zijn ogen had en rende op hem af. Huilend viel ik in zijn armen en voelde ook zijn tranen op mijn shirt. Zayn zei niks, gelukkig. Na nog minstens drie groepsknuffels liep ik weer naar de kelder. 

Ik begon weer te tekenen. Dit keer tekende ik een landschap. Het was somber, maar dit was precies hoe ik mij voelde. Nadat ik klaar was plakte ik het naast mijn vorige tekening.

Toen kwam het binnen. Deze mensen zullen mij nooit pijn doen. En Cole al helemaal niet.

Ik werd wakker in een kamer die niet van mij was. Ik keek om mij heen en zag een slapende Niall links van mij liggen en Zayn rechts. Gister avond hadden we met z'n drieën een filmavond gehad en ik zag de popcorn nog op de grond liggen.

Ik haalde mijn handen van Niall's borstkast af, geen idee hoe die daar kwamen, en stond op en opende de kast van Zayn. Ik haalde er een schoon shirt uit en trok die aan nadat ik mijn eigen shirt had uitgetrokken. Ik liep naar het balkon en opende de deuren.

De wind was koud en ik sloeg mijn armen over elkaar. Je zag de zon tevoorschijn komen tussen de gebouwen door en de lucht was geel. 

"Goeiemorgen." en Niall sloeg en arm om mij heen. "Hey." zeg ik. 

"Goed geslapen?" hij knikte en ik leunde iets meer tegen hem aan. 

"Zin om iets leuks te doen vandaag?" Ik schud mijn hoofd, "Misschien morgen." zeg ik toen ik de teleurstelling in zijn ogen zag, "Zullen we dan samen met de andere jongens naar het strand rijden en zonsondergang kijken?" 

"Met Macdonalds en muziek." ging hij verder. 

"Jij ook altijd met je eten." lachte ik terwijl ik hem speels een stoot gaf.

"En dan rijden we met de ramen open en bleren keihard met de muziek mee. En dan kijken we sterren vanaf een kleedje op het strand of vanuit een jeep. Als we die kunnen regelen."  

"Wil je dat?"

Ik knikte, "Dat zou geweldig zijn." Zijn gezicht klaarde op en ik liep de kamer weer in.

Zo stil mogelijk ruimde ik de popcorn op en liep met volle handen naar beneden. In de keuken gooide ik het weg. Ik liep door het huis en vond een deur die ik nog niet eerder had gezien. Ik opende hem en meteen voelde ik een warme lucht. Het was een zwembad. En niet per se een kleine. Vrolijk liep ik naar mijn eigen kamer en trok een bikini aan. Ik rende met een handdoek om weer terug en nam een duik. Het water was de perfecte temperatuur.

Na een klein uur was ik er al wel weer klaar mee en stapte uit het zwembad. Ik droogde mij af en liep met de handdoek om mij heen de keuken in. Toen ik daar kwam zag ik Harry met zijn rug naar mij bij het aanrecht staan. Ik liep naar een kruk, maar werd duizelig. Zo snel mogelijk ging ik zitten en ik was niet meer duizelig.

"Pancakes?" vraag ik aan Harry en hij draait zich geschrokken om. "Jen, jemig zeg. Je liet me schrikken." 

"Sorry." lacht ik. 

"Eh ja, wil je ook?" 

Ik knik. "Cool zwembad hebben jullie." begin ik nadat Harry mij een bord met pancakes voorschotelde. 

"Ah je hebt het al gevonden." Ik knik en nu pas valt het hem op dat ik in mijn bikini zat. Hij lachte en keek me diep in mijn ogen aan. Hij had dat vaker gedaan.

We zaten nog een half uur te praten tot ik opeens heel misslijk werd. "Harry, ik-" begin ik maar ik maakte mijn zin niet af. Zo snel als ik kon sprintte ik naar het toilet. Mijn hele ontbijt kwam er al snel uit. Ik voelde een warme hand op mijn rug en mijn haar werd vastgehouden. Na een tijdje zakte ik naast de wc-pot op de koude vloer. Zayn en Harry stonden tegenover mij. Een zwak lachje vormde mijn lippen toen ik beide jongens aan keek.

Zayn tilde mij zonder iets te zeggen op en bracht me naar boven. Maar niet naar mijn eigen kamer. Zayn tilde mij onder de douch en vertelde dat ik moest gaan gillen als ik iets nodig had. 

Ik knikte en deed de douch aan. Meteen toen ik klaar was kreeg ik enorme hoofdpijn. Zayn had een stapel kleren voor mij neer gelegd en ik trok het snel aan. Toen ik de kamer weer in wankelde zag ik Zayn aan zijn bureau zitten.

"Hey." zeg ik zacht, maar hij had het gehoord. 

"Hey, is er iets dat ik voor je kan doen?" Ik schud mijn hoofd, maar had er meteen spijt van. Ik greep met mijn handen naar mijn haar en bleef enkele seconden zo staan tot Zayn in actie kwam. "Hoofdpijn?" 

"Ja." 

"Kom hier." 

Ik ging op het bed voor Zayn zitten en zachtjes masseerde mij mijn hoofd. Meteen voelde het beter. Zuchtend liet ik mijzelf achterover vallen in zijn schoot.