Wat zou je doen als je nog een maand te leven had? Zou je op safari gaan of skinny dipping in de dode zee?
Het is twee maanden geleden dat ik bij mijn vader ben geweest en het is veel sneller achteruit gegaan met mij dan dat de dokters voorspeld hadden. Ik lag op slechte dagen alleen maar in bed. Ik kwam er niet uit om te eten of iets. Op mijn goede dagen zaten we vaak met z'n allen beneden in de grote keuken aan de keukentafel. We keken films of luisterden naar muziek. Meer dan dat zat er niet meer in voor mij.
Het goede ding was dat ik weer haar kreeg. Hoewel het er niet uit zag aangezien het heel kort was, was ik er toch blij mee.
Vandaag was een slechte dag.
Ik heb nog een maand.
"Hey princes, hoe gaat het?" Niall komt mijn kamer in met een bord met pancakes. Mijn maag draait om toen ik de geur van het eten rook en ik schud voorzichtig mijn hoofd.
Hij knikt en zet de pancakes buiten de deur en kwam daarna opnieuw naar binnen. Hij sloeg de dekens van het bed af, kroop er onder en ging tegen mij aan liggen met zijn hooft net boven mijn buik.
Met mijn linkerhand ging ik door zijn haren. Ze waren niet volledig blond meer. Eigelijk waren ze zo goed als bruin doordat hij het de afgelopen tijd niet meer geverfd heeft.
"Ik vind je haar blond leuker, maar nu is het nog zachter." Fluister ik en Niall draaide zijn hoofd naar mijn gezicht toe.
"Vind je?"
Ik knik, "hmm." Hij lacht en draaide zich weer om.
Ik pak mijn kladblok er bij en begin te tekenen.
Wat doe je als je weet dat je dood gaat?
Een berg beklimmen, zwemmen in een zwembad van glas of door de woestijn rijden op een kameel?
De uren vlogen voorbij en Niall was ondertussen in slaap gevallen.
Die arme jongen was uitgeput. Alle jongens waren uitgeput, maar ze lieten het nooit aan mij zien. Maar ergens wisten ze dat ik het zag.
Er was bij iedereen enorme wallen onder hun ogen te zien door de slapeloze nachten waarin ze waarschijnlijk wakker lagen te piekeren over mij.
En Louis en Harry die Cole constant bezig moeten houden en al zijn vragen moeten beantwoorden over mij.
'Waarom ligt zussie de hele dag in bed?' 'Waarom kwam de dokter?' 'Wanneer gaan we wandelen met iedereen?'
Deze vragen waren nog te doen, maar als Cole meer wilde weten vonden Harry het te moeilijk om er over te spreken en legde Louis het uit.
Laatst vroeg mijn broertje aan Harry wanneer ik weer beter zou worden. Harry was met tranen in zijn ogen voor zich uit gaan staren en hoe veel moeite Cole ook deed om zijn aandacht te trekken, niks hielp en hij was gaan huilen. Zayn had ze gevonden en Harry had de rest van de dag niks meer gezegd.
Niall was de hele dag bij mij en deed zo veel hij kon doen om het comfortabel voor mij te maken. Al was het maar een extra kussen halen. Dan had hij iedereen naar kussens laten zoeken en stond vervolgens iedereen bij mij in de slaapkamer met een kussen in de hand.
'Welke wil je?' Had Niall toen gevraagd en ik moest zo hard lachen dat hij bezorgd werd.
Liam doet zo veel mogelijk in het huis. Hij kookt, maakt schoon en al dat soort dingen. Geen enkel van de jongens wilde een schoonmaker dus alles moest zelf gedaan worden.
En Zayn, Zayn kwam zo nu en dan mijn kamer binnen als Niall er niet was. Er werd niet veel gesproken en meestal luisterden we samen naar muziek tot we beide in slaap vielen.
Zayn zag er misschien wel het slechts uit van iedereen. Misschien wel erger dan ik zelf.
Ik ben zo bang om ze achter te laten. Alleen.
"Niall?"
"Ja?" Gaapt hij.
"Wat zou jij doen als je nog een maand had?" vraag ik.
"Jenna, je weet niet-"
"Nee Niall, ik wil dat je eerlijk antwoord geeft. Wat zou jij doen?" Niall komt omhoog en hij staart een tijdje voor zich uit.
"Ik zou nog een keer een balletje willen slaan op de golfbaan, Ierland bezoeken en als het einde echt in zicht is, dan zou ik met jullie allemaal een film willen kijken en daarna bij de openhaard zitten en gitaar spelen."
Tranen springen in mijn ogen en bij Niall stromen die al over zijn wangen.
"Dankje." Lach ik als we elkaar aankeken.
Ik voelde een enorme hoofdpijn opkomen en het was alsof mijn linkerarm ermee stopte.
"Niall?"
"Yeah?"
"Wil je iedereen naar buiten sturen? Ik wil graag de zonsondergang met jullie kijken." "
Ja, natuurlijk. Ik ben zo terug." Zegt de jongen en hij kuste me.
Toen hij wilde weg gaan, legde ik mijn hand op zijn wang en trok hem terug en zoende hem diep.
Uiteindelijk liet ik hem los en Niall verliet de kamer.
Meteen daarna deed ik mijn best om op te staan en na een hele hoop gestuntel en doorzettingsvermogen vermogen lukte het me.
Ik legde mijn schetsboek open en de zes brieven ernaast.
Toen verliet ik mijn slaapkamer en deed de deur dicht.
"Hey hey hey, Jenna! Wat doe je?" Het was Liam die mij als eerste de woonkamer in zag strompelen en hij snelde meteen naar mij toe.
"Het lukt wel." Zucht ik, "Ik wilde graag nog even een keertje zelf lopen."
Liam knikt en liet me weer los. "Iedereen is al buiten." Zegt hij en samen lopen we daar ook heen.
Toen we daar kwamen stond de vuurkorf al te branden en iedereen zat onder een kleedje op dezelfde bank.
"Schuif eens op." Probeer ik zo duidelijk mogelijk te zeggen, maar Liam moest het herhalen. Niet veel later zaten we met z'n zessen op de bank dicht tegen elkaar aan. Vuurkorf aan en recht tegenover ons zakte de zon weg.
De lucht was gekeurd. Rrood, paars, roze, geel en oranje. Het was prachtig. Niall pakte de gitaar er bij en begon een deuntje te spelen.
Ik ging liggen met mijn hoofd tegen hem aan en mijn benen over Zayn heen. Niall begint het nummer 'Flicker' te zingen en iedereen zong zachtjes mee.
Mijn hoofdpijn was inmiddels zo erg geworden en mijn benen voelde slapper dan normaal.
"I love you guys." zeg ik hard genoeg en iedereen keek mij aan. "Wij ook van jou." Werd er gezegd en ik sloot mijn ogen.
"Still a flicker of hope that you first gave to me
That I wanna keep
Please don't leave" zong Niall terwijl de zon helemaal wegzakte. Morgen zou hij wel weer opkomen."Don't smile at me like that." Zeg ik tegen hem. "Why?" vraagt hij.
"Because it makes me regret leaving this world."
Ik had geen maand, dus dit is wat ik deed op de laatste dag.
"Please don't leave"
- Sorry Lads, het is veelste lang geleden maar hier is ie dan. Comment en stem :))
JE LEEST
Please don't leave.
FanfictionYou only win if you don't give up, cus love is war and war is love. (Trigger warning)