Please don't leave.

Where Do Broken Hearts Go

"Jen, wat zou je er van vinden als je morgen mee gaat naar een interview?" Ik kijk Liam verbaasd aan. "Eh ongemakkelijk en niet mijn ding." antwoordt ik terwijl ik hem bedenkelijk aankijk. 

"Ah kom op! Je bent al zo lang bij ons en we hebben niet eens de kans gehad om het mensen te vertellen. Het zou toch leuk zijn."   

"Ja leuk. One Direction adopteert een beschadigd kind met broertje  waarna ze er later achter komen dat ze ernstig ziek is. Ja Liam, ik denk dat dat inderdaad leuk zal worden."

Ik gaf hem een flauw lachje en focuste mij weer op de televisie. 

"Jenna kom op. Zo erg kan het toch niet zijn. Wij zullen je beschermen en als je niet wilt antwoorden of iets dan doe je het niet. Toch Harry?" probeert Liam weer. Vanuit mijn ooghoek zag ik Harry knikken. 

"Misschien." zeg ik en gaf ze beide een kus op hun wang voordat ik de kamer uit liep.

"Niall?"

"Hmm?"

"Denk je dat het een goed idee is als ik mee ga naar een interview met jullie?"  vraag ik.

"Hoe kom je daar bij?" De blonde jongen lag in alleen een sportbroekje in het grote tweepersoonsbed in zijn kamer en staarde mij aan alsof ik iets enorm geks aan had.

"Liam vroeg het." antwoord ik en ik kruip het bed in en ging naast hem liggen. Meteen sloeg hij zijn armen beschermd om mij heen en trok mij dichter zijn kant op tot ik helemaal tegen hem aan lag. 

"Maar wat vind jij?"  vraag ik opnieuw en ik ga met mijn vingers over de lijntjes van zijn spieren op zijn buik en armen.  

"Ja waarom niet. Er kan niks ergs gebeuren en als je iets niet wilt beantwoorden dan doe je het niet." zegt Niall, ademhaling zwaar en langzaam. 

Ik knik, "Oke dat ga ik mee."  

"Jenna, je haar valt uit." zegt hij en ik voelde hoe Niall met zijn hand door mijn haar ging. 

"I know, is al een tijdje zo."  

"Waarom heb je niks gezegd?"

"Nou dan moet het er af." een diepe zucht verlaat mijn lippen en ik voel hoe Niall zijn hand onder mijn kin legde en mijn hoofd draaide zodat ik in zijn blauwe ogen moest kijken.

"En ik wilde het zo lang mogelijk houden." zeg ik doelend op mijn haar. 

"Dacht ik al. Maar ik denk dat het tijd is dat het er af gaat. Je hoeft niet meteen kaal. We kunnen het ook gewoon iets korter knippen." 

Ik schud mijn hoofd, "Nee kort staat mij niet."

"Jou staat alles princes." En hij drukte een liefdevolle kus op mijn lippen.  

"En toch wil ik het niet kort. Doe maar meteen kaal."

"Hey Lads" begint Niall toen we hand in hand de woonkamer in liepen, "Eh ik eh, naja Jenna-" stotterde hij. 

"Ik heb haar uitval en wil mijn haar er af en word dus kaal." zeg ik in een adem. Liam, Zayn, Louis en Harry staarden mij niet eens verbaasd aan, maar het leek alsof ze het verwacht hadden.

"Wat? Niet verbaasd of iets?" vraag ik met opgetrokken wenkbrauwen.  

"Niet echt nee. Je haren liggen al sinds je thuis bent door het hele huis dus we hadden al zo iets verwacht." zegt Zayn met een scheve lach en ik draaide met mijn ogen. 

"Oke, maar ik wil het vandaag nog gedaan hebben." en meteen staat Louis op. 

Ik zat in de keuken op een kruk met Louis achter mij. Harry hield een spiegel vast en Niall had mijn linker hand in die van hem.