Summer ( Season Series 1)

Chapter 39

Chapter 39

"JORGE!"

Mabilis na tumakbo si Nicka papalapit sa 'kin at inambagan ako ng yakap. Nagulat pa ako dahil sa biglaan niyang ginawa. At mas nagulat ako nang humikbi siya sa harapan ko. Habang ang iba naman ay napatingin lang sa gawi ko.

"Anong nangyari sa'yo?" Tanong ko saka siya humiwalay sa 'kin.

Hinampas niya ng mahina ang braso ko habang sumisinghot-singhot siya.

"A-akala ko hindi ka na makakapunta," yumuko siya kaya natawa ako.

I shook my head as I hold her chin and lift if up. "Magagawa ko ba 'yon?"

Ang mga kasama ko naman ay masaya dahil nakaabot ako. Of course, hindi ko papalagpasin ang pagkakataon na 'to, ano.

Nag-sorry na rin ako kay Miss Director dahil nalate ako. Hindi rin nagtagal nasa departure area na kami at hinihintay na lang ang pag-alis namin papuntang New York.

Hanggang ngayon hindi ako makapaniwala sa ginawa ni Marcus. Hinayaan niya akong magpunta sa New York at hindi na niya ako pinigilan pa. He doesn't know how happy and thankful I am because of what he did. He let me what I love to do for the meantime.

To be free.

And...

To find myself.

Hindi ko alam kung anong nagpabago sa isip niya para gawin ang bagay na 'to. Siya na mismo ang nagtulak sa 'kin upang papuntahin ako sa New York. And he did say anything before he walked away.

Before we separate our ways.

Ngayon na malaya na ako. Ngayon na makakapunta na ako sa New York. Alam kong may panibago na namang pagsubok na kinakailangan kong harapin... no... hindi lang ako kung hindi si Summer.

Once the enemy would find out that Summer is back. Baka maulit na naman ang nangyari. Ang gusto ko lang mangyari kaya ako magpupunta sa New York upang alamin kung sino ang may kagagawan ng lahat. Kung sino ang nag-umpisa ng lahat. In that way, he or she would pay for what he or she did to Summer.

Dahil sa kanya kaya nangyari ang bagay na 'to. Dahil sa kanya naging magulo ang buhay namin pareho.

Ngunit dahil sa kanya, may mga nakilala akong mga tao na naging parte na ng buhay ko. Dahil sa kanya, naririto ako't upang alamin ang buong katotohanan. Ang malaman kung sino ang taong nasa kabila nang lahat.

Pagkalabas ko sa Cr halos magulantang ako nang makita si Kent na naririto at nakasandal sa pader habang nasa bulsa niya ang dalawang kamay nito.

"A-anong ginagawa mo rito?" Kinakabahang tanong ko sa kanya. Umayos siya ng tayo saka tumingin sa 'kin.

Ah, oo nga pala! May kasalanan pa ako sa kanya! I turned off the tracking device that he planted in the necklace that he gave to me.

I was about to say sorry when he talked already.

"What happened?" He asked seriously.

I started to walk at sinabayan naman niya ang lakad ko. Mabagal at sapat na 'yon para sabihin sa kanya ang lahat.

"He let me go," I simply said yet full of words.

He stopped and I did the same. Tumingin ako sa kanya ngunit nakakunot lamang ang noo na parang hindi naniniwala sa sinabi ko. Na parang imposibleng mangyari ang sinabi ko.

Nang makita niya na seryoso at walang halong biro, hindi makapaniwala ang kanyang mga mata.

"How can you be so sure? Baka mamaya may pinaplano siya to stop you."