stay alive ⸸ markhyuck

babacığım olur musun?

fullsun:
aşkıö
sni özeldiö
(01.45)

querencia:
ben de seni özledim
fakat iyi misin?

fullsun:
çpk iuiyim
ama çpk özlediş swni
yanona grlitoeum

querencia:
hyuck güzelim şimdi arayacağım
telefonu aç tamam mı?

querencia gelen arama
kabul et / reddet

"Donghyuck?"

"Mark! Sevgilim senin için geliyorum!"

"Neden bağırıyorsun ve o sesler ne? Neredesin sen?"

"Yürüyorum."

"Sevgilim görüntülü arayacağım şimdi, aç tamam mı?"

"TAMAM!"

arama sonlandırdı

querencia gelen görüntülü arama
kabul et / reddet

"Aman tanrım! Neredesin sen böyle?"

"Evinin yolu burası değil mi ki?"

"Evet doğru yoldasın güzelim ama sen yorulma. Orada bekle ben geleyim olur mu?"

"Tamam! Zaten çok yorgunum ben de."

"Tamam güzelim otur oraya. Telefon açık kalsın. Konuş benimle tamam mı?"

"Tamam! Şarkı söyleyeyim mi sana?"

"Olur. Yeter ki yerinden ayrılma."

🩹🩹🩹

‹mark pov›

Hala açık olan telefondan Donghyuck'un şarkı söyleyen sesi gelirken, arabayı yapabileceğim en hızlı şekilde kullanıyordum.

"NEVERMIND I'LL FIND SOMEONE LIKE YOU!"

Telefondan yükselen güzel sesle istemsizce oraya baktım. Sarhoşken bile sesini bu kadar güzel kullanabiliyorsa, kesinlikle ayıkken de bana bir şarkı söylemeliydi.

"Mark seni çok seviyorum sevgilim!"

Bağırıyordu ve bu hiç de iyi bir şey değildi.

"Güzelim şimdi gözlerini kapat ve 480'e kadar say, olur mu?"

"Hah çok basit! Bir, iki, üç..."

Bu onu bir süre oyalardı. Keskin bir virajı döndükten sonra telefondan gelen sesin kesilmesiyle kafamı oraya çevirdim. Neden olduğunu anlamadığım bir şekilde arama sonlanmıştı. Tekrar aradığımda ise ulaşılmıyordu.

Gerçekten panik olmuştum. Nasıl bu kadar sarhoş olup, evinden o kadar uzağa yürümüştü bu çocuk? Neyse ki arkasından görünen büyük otel sayesinde nerede olduğunu anlamıştım.

Ona otur ve bekle dediğim yere vardığımda hızla arabadan indim ama orada değildi.

"DONGHYUCK!"

Sesini duyabilecek miyim diye durup bekledim ama sadece her zamanki gece gürültüsü vardı.

"DONGHYUCK NEREDESİN?"

Delirmiş gibi etrafta koşturuyorum ki yolun karşı tarafında yerde yatan Donghyuck'u gördüm. Koşarak yanına gittiğimde ve kapalı gözlerini gördüğümde kalbim duracak gibi oldu.