Zawgyi
ညခုနစ္နာရီေက်ာ္ေလာက္မွာ ေဆာင္းဦးအိပ္ရာကႏိုးလာသည္။သူ႔ေဘးဘီကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ အခန္းထဲမွာသူကလြဲ၍တစ္ေယာက္မွမရွိ။သူထထိုင္လိုက္ကာ ေခါင္းကိုကုပ္လိုက္သည္။
"ဟင္ ဘယ္ေရာက္သြားၾကတာလဲ။ညစာသြားစားၾကတာမ်ားလား"
သူအိပ္ရာကေနထလိုက္ကာ သူ႔ဖုန္းကိုသြားယူလိုက္သည္။သူ႔ကိုစာေတြ၊ဘာေတြမ်ားပို႔ထားမလားဆိုၿပီးေတာ့ေပါ့။သူထင္သည့္အတိုင္းပင္ ၿဖိဳးဉာဏ္ကသူ႔ကိုစာပို႔ထားသည္။ေဆာင္းဦး phone lock ကိုဖြင့္လိုက္ၿပီးေနာက္ စာပို႔ထားတာကိုဝင္ၾကည့္လိုက္သည္။
"ေဆာင္းဦး ႏိုးရင္ hotelအေနာက္နားမွာကြင္းတစ္ကြင္းရွိတယ္။အဲ့ဒီကိုလာခဲ့ေနာ္"
ေဆာင္းဦးလည္း "အင္း" လို႔ျပန္ပို႔လိုက္ၿပီးမွ ဖုန္းကိုစားပြဲေပၚျပန္ခ်လိုက္သည္။အခုမွအိပ္ရာကႏိုးသည့္အတြက္ မ်က္လုံးကေသခ်ာမပြင့္ေသးေသာေၾကာင့္ ေရခ်ိဳးခန္းထဲကိုအရင္ဆုံးဝင္သြားလိုက္သည္။ေဘဇင္မွာမ်က္ႏွာသစ္ၿပီးေတာ့မွ ျပန္ထြက္လာခဲ့သည္။အျပင္ကျပန္လာကတည္းကအဝတ္အစားမလဲရေသးသည္မို႔လို႔ ေတြ႕တဲ့အဝတ္အစားတစ္စုံကိုေကာက္ဝတ္လိုက္ၿပီးမွ မ်က္မွန္ကိုတပ္ကာ ဖုန္းကိုယူၿပီး အခန္းျပင္ကိုထြက္လာခဲ့လိုက္သည္။
Hotelေနာက္ကကြင္းက ဘယ္နားမွာလဲမသိေသာေၾကာင့္ သူreceptionကိုသြားကာေမးလိုက္သည္။ၿပီးေတာ့မွအဲ့ဘက္ကိုေလွ်ာက္လာလိုက္သည္။သူေရာက္လာေတာ့ကြင္းတစ္ကြင္းလုံးက ေမွာင္ေနသည္။ညဘက္လည္းျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ ေဘးပတ္ဝန္းက်င္ကိုေကာင္းေကာင္းမျမင္ရ။
"ဟင္ ေနရာမ်ားမွားလာမိတာလား။အာ မျဖစ္ႏိုင္တာ၊ဒီေနရာလို႔ေသခ်ာေပါက္ေျပာလိုက္တာကို"
သူဖုန္းကိုဖြင့္ကာ ၿဖိဳးဉာဏ္ကိုဆက္လိုက္ေတာ့ ဟိုဘက္ကမကိုင္။သူေလး၊ငါးေခါက္လိုက္ဆက္တာေတာင္ မကိုင္ေသာေၾကာင့္ သူလည္းထပ္မဆက္ေတာ့ဘဲ ေနလိုက္သည္။သူဘာလုပ္ရမလဲစဥ္းစားမရျဖစ္ေနတုန္း 'ေဖာက္' ဆိုေသာအသံႏွင့္အတူအလင္းတန္းတစ္ခုပါ မ်က္လုံးေဘးမွျမင္လိုက္ရေသာေၾကာင့္ လန္႔သြားကာ မ်က္လုံးကိုမွိတ္၍ နားကိုပိတ္လိုက္သည္။
YOU ARE READING
My Nerdy Boy
RomanceYou're not my ideal type but still,you make my heart flutter uncontrollably. Note-This fiction is just my imagination.Thank you. Start date-1/11/2020 End date-21/2/2021
