Zawgyi
ပထမႏွစ္ဝက္စာေမးပြဲနီးလာေသာေၾကာင့္ ေက်ာင္းကသူတို႔အားလုံးကို ေသခ်ာစာၾကည့္ေစဖို႔အတြက္ ေက်ာင္းမလာခိုင္းေတာ့ဘဲ private studyသာ လုပ္ခိုင္းေတာ့သည္။တျခားသူေတြကေတာ့ ေက်ာင္းမတက္ရေတာ့ေသာေၾကာင့္ ေပ်ာ္ေနၾကေပမယ့္ ထက္ဘုန္းကေတာ့အႀကီးအက်ယ္ကိုမႈိင္ေတြေနသည္။
အခုလိုေက်ာင္းေတြေလွ်ာက္ပိတ္လိုက္ေတာ့ သူေဆာင္းဦးနဲ႔မေတြ႕ရေတာ့ဘူးေလ။ဘာလို႔ေက်ာင္းေတြက သူ႔သေဘာနဲ႔သူပိတ္ပစ္လိုက္ရတာလဲ။အဲ့ဒါလုံးဝကို မတရားဘူးမလား။ေက်ာင္းမပိတ္လည္း ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္အားတဲ့အခ်ိန္စာလုပ္လို႔ရေနတာကို။
အခုလည္း အေရွ႕မွာစာအုပ္ေတြသာ ခ်ထားသည္၊စာကိုေတာ့ေရေရရာရာမလုပ္။စာၾကည့္စားပြဲမွာထိုင္ေနရင္း ပါးစပ္မွာေဘာပင္ကိုကိုက္ကာ ခုံကိုေလွ်ာက္လွည့္လ်က္ ညည္းတြားေနသည္။
"အား စာမလုပ္ခ်င္ဘူး။စိတ္ပ်က္စရာႀကီးကြာ။အခုခ်ိန္ဆိုေက်ာင္းမွာရွိေနရမွာကိုကြာ။ေက်ာင္းတက္ခ်င္တယ္လို႔"
တျခားသူေတြေတြ႕ရင္ေတာ့ 'ဪ ဒီကေလးစာေတာ္ေတာ္လုပ္တယ္ထင္တယ္' လို႔ထင္မွာျဖစ္ေပမယ့္ တကယ္တမ္းအဲ့ဒီဟာကမမွန္ဘူးဆိုတာ သူ႔ကိုယ္သူသာသိသည္။
သူစာလုပ္ဖို႔လည္းစိတ္မပါေတာ့ေသာေၾကာင့္ ခုံမွထကာအိပ္ရာေပၚ ဝုန္းကနဲလွဲခ်လိုက္သည္။ထို႔ေနာက္အိပ္ရာေပၚမွာ တင္ထားေသာဖုန္းကိုရွာကာယူလိုက္ၿပီး ဖုန္းကိုဖြင့္လိုက္သည္။ဟိုေလွ်ာက္ေမႊ၊ဒီေလွ်ာက္ေမႊလုပ္ရင္း ပ်င္းလာေသာေၾကာင့္ ဖုန္းကိုပစ္ခ်ၿပီး အိပ္ရာေပၚမွာလွိမ့္ေနလိုက္သည္။
"ပ်င္းလြန္းလို႔ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ။အယ္ ေနပါဦး"
သူတစ္ခုခုသတိရဟန္ျဖင့္ ဖုန္းကိုျပန္ယူလိုက္သည္။ၿပီးေနာက္လူယုတ္မာလိုၿပဳံးကာ ဖုန္းနံပါတ္တစ္ခုကိုေခၚလိုက္သည္။မ်က္ႏွာကိုအတတ္ႏိုင္ဆုံးငယ္ထားကာ ေခ်ာင္းဟန္႔လိုက္သည္။တစ္ဖက္ကဖုန္းဝင္လာေတာ့ အသံကိုအတတ္ႏိုင္ဆုံးႏွီမ့္ကာ ဖုန္းကိုေျဖလိုက္သည္။
"ဟယ္လို ေဆာင္းဦးလား"
"ဟုတ္ ကိုထက္။ဘာကိစၥရွိလို႔ဖုန္းဆက္တာလဲဟင္"
YOU ARE READING
My Nerdy Boy
RomanceYou're not my ideal type but still,you make my heart flutter uncontrollably. Note-This fiction is just my imagination.Thank you. Start date-1/11/2020 End date-21/2/2021
