Zawgyi
ေဆာင္းဦးငိုခ်င္လာၿပီ။တကယ္ကိုငိုခ်င္လာၿပီ။အျပင္မသြားခ်င္ဘူးလို႔ ေျပာထားတာကို မနက္ကတည္းက အိမ္မွာ ထိုင္ေစာင့္ေနေသာ ၿဖိဳးဉာဏ္ေၾကာင့္ ေဆာင္းဦးတကယ့္ကို႐ူးခ်င္လာၿပီ။ျဖစ္ႏိုင္ရင္ေခ်ာင္ထဲမွာသာ သြားပုန္းလိုက္ခ်င္သည္။ၿဖိဳးဉာဏ္ကအရမ္းကိုအက်င့္ပုတ္တယ္။Chocoရဲ႕ကိုယ္ကိုေလေပၚေျမႇာက္ကာ ယမ္းေနၿပီးသူအသံမ်ိဳးစုံထြက္ေနေတာ့သည္။
"Chocoေရ ကိုကိုအျပင္မသြားခ်င္ဘူး။ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ"
Chocoကေတာ့ သူ႔သခင္ေၾကာင့္ မူးေနာက္ေနၿပီျဖစ္သည္။ျဖစ္ႏိုင္ရင္ေျပာလိုက္ခ်င္ပါသည္ "သခင္ရယ္၊မသြားခ်င္တာမ်ား မသြားခ်င္ဘူးေျပာလိုက္ေလ။ဘာလို႔ကြၽန္ေတာ့္ကိုေလေပၚေျမႇာက္ထားတာလဲ" လို႔ေပါ့။Chocoေနာက္ဆုံးမူးလာေသာေၾကာင့္ သူ႔လက္ထဲကေနအတင္း႐ုန္းထြက္ကာ dream bedေပၚေျပးအိပ္ေတာ့သည္။အင္း အခုမွမူးေနာက္တာသက္သာသြားေတာ့တယ္။
'ေဒါက္ ေဒါက္'
"ေဆာင္းဦးေရ မၿပီးေသးဘူးလား။မင္းကလည္းၾကာလိုက္တာ"
"အင္း ၿပီးေတာ့မယ္။အဝတ္လဲေနလို႔"
"ဟုတ္ၿပီ ျမန္ျမန္လုပ္ေနာ္။ငါေအာက္မွာေစာင့္ေနမယ္"
ေဆာင္းဦးပ်င္းတိပ်င္း႐ြဲႏွင့္ ဗီ႐ိုနားကိုကုန္းကုန္းကြကြေလွ်ာက္သြားလိုက္သည္။ဗီ႐ိုကိုဖြင့္လိုက္ေတာ့ အဝတ္ေတြကစီစီရီရီရွိေနၾကသည္။ေဆာင္းဦးကအျပင္သြားခဲတာမို႔လို႔ သူ႔အဝတ္ေတြကေတာ္႐ုံရွင္းစရာမလို။အေပၚဆုံးမွာထားထားတဲ့ T-shirtႏွင့္ေဘာင္းဘီကိုထုတ္ကာ အိပ္ရာေပၚသို႔ပစ္တင္လိုက္သည္။ဝတ္ထားေသာ အိမ္ေနရင္းအဝတ္အစားေတြကို ခြၽတ္လိုက္ကာ သူ႔ကိုယ္သူမွန္ထဲၾကည့္လိုက္သည္။အားကစားလုပ္ခဲေသာေၾကာင့္ နည္းနည္းပူထြက္ေနေသာဗိုက္ကိုကိုင္ကာ မ်က္ႏွာမဲ့လိုက္သည္။ဒါေတာင္အရင္လေတြတုန္းကbasketball trainingဆင္းထားရလို႔နည္းနည္းပိန္သြားတာျဖစ္သည္။
အဝတ္လဲလိုက္ကာ ေအာက္ထပ္ကိုဆင္းလာခဲ့သည္။ဧည့္ခန္းထဲမွာေတာ့ၿဖိဳးဉာဏ္က ေဆာင္းဦးေမေမေကြၽးထားတဲ့ မုန္႔ေတြနဲ႔ဇိမ္က်ေနသည္။ေဆာင္းဦးေအာက္ဆင္းလာတာကိုေတြ႕ေတာ့မွ က်န္တဲ့မုန္႔ေတြကိုပါးစပ္ထဲထည့္ကာ ေဆာင္းဦးနားကိုေျပးလာသည္။
YOU ARE READING
My Nerdy Boy
RomanceYou're not my ideal type but still,you make my heart flutter uncontrollably. Note-This fiction is just my imagination.Thank you. Start date-1/11/2020 End date-21/2/2021
